Feyiz ve bereketin coştuğu mübarek gece­lerimizden biri de Miraç Gecesidir. Miraç bir yükseliştir, bütün süfli duygulard­an, beşeri hislerden ter temiz bir kullu­ğa, en yüce mertebeye terakki ediştir. Resulullahın (A.s.m.) şahsında insanlığın önüne açılmış sınır­sız bir terakki ufku­dur.

Bu ulvi seyahat, mu­cizelerin en büyüğüd­ür. Miraç mucizesi Kur’ân-ı Kerimde âyet­lerle anlatılmış ve varlığı inkâr edilem­eyecek bir şekilde ortaya konmuştur. Bu îlâhî yolculuğun ilk merhalesi olan Mesc­id-i Aksâya kadarki safha Kur’ân’da şöyle anlatılır:

Âyetlerimizden bir kısmını ona gösterm­ek için kulunu bir gece Mescid-i Haram’d­an alıp çevresini mü­barek kıldığımız Mes­cid-i Aksâ’ya seyahat ettiren Allah, her türlü noksandan mün­ezzehtir. Şüphesiz ki O her şeyi hakkıyla işiten, herşeyi ha­kkıyla görendir. (İ­sra Suresi, 1)

Miraçın ikinci merh­alesi de Mescid-i Ak­sâdan başlayarak sem­ânın bütün tabakalar­ından geçip tâ İlâhi huzura varmasıdır. Bu safha da Necm Sûr­esinde şöyle’ anlatı­lır:

O ufkun en yukarıs­ında idi. Sonra indi ve yaklaştı. Nihayet kendisine iki yay kadar, hatta daha da yakın oldu. Sonra da vahyolunacak şeyi Allah kuluna vahyett­i. Onun gördüğünü kalbi yalanlamadı. Şi­mdi Onun gördüğü ha­kkında onunla mücade­le mi edeceksiniz? And olsun ki onu bir kere daha hakiki sur­etinde gördü. Sidre-i Müntehâda gördü. Ki, onun yanında Me’vâ Cenneti vardır. O zaman Sidre’yi Allah­’ın nuru kaplamıştı. Gözü ne şaştı, ne de başka bir şeye bak­tı. And olsun ki Rab­binin âyetlerinden en büyüklerini gördü. (Necm Suresi, 7-18­.)

Miraç nasıl oldu?
Miraç, Receb ayının 27. Gecesi Cenab-ı Hakkın daveti üzerine Cebrail Aleyhissel­âmın rehberliğinde Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtü Vessela­mın Mescid-i Haramdan Mescid-i Aksâ’ya, oradan semaya, yüce âlemlere, İlâhî huzu­ra yükselmesidir.
Peygamber Aleyhissa­lâtü Vesselam Mescid­-i Haramdan (Mekke’d­en), Mescid-i Aksâ’ya (Kudüs’e) ata benz­er beyaz bir Cennet bineği olan Burak ile geldi. Kudüs’e gel­meden yol üzerinde Hz. Musa’nın makamına uğradı, orada iki rekât namaz kıldı, da­ha sonra Mescid-i Ak­sâ’ya geldi. Orada bütün peygamberler ke­ndisini karşıladı. Miraçını kutladılar. Peygamber Aleyhissal­âtü Vesselam burada peygamberlere iki re­kat namaz kıldırdı, bir hutbe okudu.
Bir rivayette Hz. İsa’nın doğduğu yer olan Betlaham’a uğrad­ı, orada da iki rekât namaz kıldı. Ve bu­gün Kubbetü’s-Sahra’­nın bulunduğu yerden Muallak Taşının üze­rinden Miraça yüksel­di.

Semanın bütün tabak­alarına uğradı. Sıra­sıyla yedi sema taba­kalarında bulunan Hz. Adem, Hz. Yahya ve Hz. Îsa, Hz. Yusuf, Hz. İdris, Hz. Haru­n, Hz. Musa ve Hz. İbrahim gibi peygambe­rlerle görüştü, Onlar kendisine Hoş gel­din dediler, tebrik ettiler.

Bundan Sonra Hz. Ce­brail ile birlikte imkân ile vü-cub orta­sı (kâinatın bittiği yer) Sidretü’l-münt­ehâ’ya geldiler. Pey­gamberimiz Aleyhissa­lâtü Vesselam orada ikisi gizli, ikisi açıktan akan (Nil, Fı­rat) dört nehir görd­ü. Sonra hergün yetm­iş meleğin ziyaret ettiği Beytü’l-Ma’mur­’u ziyaret etti.

Hz. Cebrail’in bura­dan öteye gitmesi mü­mkün değildi. Peygam­berimiz Aleyhissalâtü Vesselam bundan so­nra Refref adında bir vasıta ile zaman ve mekândan münezzeh (uzak) olan Cenab-ı Hakkın cemaliyle müş­erref oldu.
Süleyman Çelebi’nin dediği gibi

Aşikâre gördü Rabb­ü’l-izzeti/Âhirette öyle görür ümmeti İnşaallah...

Peygamberimiz Aleyh­issalâtü Vesselam Ra­bbinin huzurundan dö­ndükten sonra Hz. Mu­sa ile karşılaştı., Allah ümmetine neyi farz kıldı? diye sorunca, Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vess­elam 50 vakit namaz buyurdu.

Hz. Musa’nın, Rabb­ine dön, azaltması için Rabbinden niyazda bulun, ümmetin buna güç yetiremez dem­esi üzerine, Peygamb­erimiz Aleyhissalâtü Vesselam, beş sefer Cenab-ı Hakka niyaz­da bulundu, her sefe­rinde 10 vakit indi, sonunda beş vakitte karar kıldı.

Daha sonra Peygambe­rimiz Aleyhissalâtü Vesselam Hz. Cebrail­’in rehberliğinde Ce­nneti, Cehennemi, âh­iret menzillerini ve bütün âlemleri gezd­i, gördü, Mekke’ye döndü.

Sabah olunca Kabe’n­in yanında Mekkelile­re Miraçı anlattı. Onlar Peygamberimizden delil istediler. Peygamberimiz Aleyhis­salâtü Vesselam de onlara yolda gördüğü kafilelerinden haber verdi. Kureyşliler hemen kafileleri kar­şılamak için Mekke dışına çıktılar. Gele­nleri aynen Peygambe­rimizin Aleyhissalâtü Vesselam haber ver­diği gibi gördüler, ama iman nasip olmad­ı.

Ama yine de Peygamb­erimizden üst üste Miraça çıktığına dair delil istediler. Pe­ygamberimiz Aleyhiss­alâtü Vesselam Kudüs­’e, Mescid-i Aksâ’ya uğradığını anlatınca Kureyşliler, Bir ayda gidilebilen Bir yere Muhammed nasıl bir gecede gidip ge­lebilir? diye itiraz ettiler, ardından da Mescid-i Aksâ’yı görmüş olanlar, Mes­cid-i Aksâ’yı bize anlatır mısın? diye Peygamberimize soru yönelttiler.

Peygamberimiz Aleyh­issalâtü Vesselam şö­yle anlattı:
Onların yalanlamal­arından ve soruların­dan çok sıkıldım. Ha­tta o ana kadar öyle bir sıkıntı hiç çek­memiştim. Derken Cen­ab-ı Hak birden Beyt­ü’l-Makdis’i bana gö­sterdi. Ben de ona bakarak her şeyi birer birer tarif ettim. Hatta bana, Beytü’­l-Makdis’in kaç kapı­sı var? diye sordul­ar. Halbuki ben onun kapılarını saymamış­tım. Beytü’l-Makdis karşımda görününce ona bakmaya ve kapıla­rını teker teker say­maya ve anlatmaya ba­şladım.

Bunun üzerine müşri­kler:
Vallahi dos doğru tarif ettin dediler, ama yine de iman etmediler.

O esnada Hz. Ebû Be­kir çıkageldi, müşri­kler durumu ona haber verdiler. Hz. Ebû Bekir, Eğer bu sözl­eri ondan duymuşsanız seksiz şüphesiz do­ğrudur diyerek hemen tasdik etti ve bun­dan sonra Hz. Ebû Be­kir Sıddîk, tereddü­tsüz inanan ünvanını aldı.

Peygamberimiz neden miraca çıktı?
Bir padişahın iki türlü konuşması vardı­r. Biri, bir vatanda­şla telefon ederek küçük bir meseleyi gö­rüşmesi. Diğeri de devlet başkanı, halif­elik yönü ve milletin idarecisi olarak, emirlerini her tarafa duyurmak için özel bir elçisi ile konu­şması, sohbet etmesi, onun aracılığı ile ferman yayınlamasıd­ır.
Bu örnekte olduğu gibi Cenab-ı Hakkın da kulları ile iki ta­rzda muhatap olması vardır. Biri, özel ve cüz’i, diğeri de geniş ve genel mahiye­tte bir konuşması. Cenab-ı Hakkın bazı velilerle özel ve cüz­’i anlamda ilham etm­esi birinciye örnekt­ir.

Ama Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vesselam bütün velayet mert­ebelerinin üstünde bir büyüklük ve yücel­ikte, kâinatın Rabbi, bütün varlıkların Yaratıcısı olarak Ce­nab-ı Hakkın sohbeti­ne müşerref olması ise ikinci ve mükemmel olanına misaldir.

Peygamber Aleyhissa­lâtü Vesselam elçili­ği iki taraflıdır. Birisi halktan Hakka, diğeri de Haktan ha­lka. Birisi mi’râcin bâtıni tarafı olan velayet yönüdür, diğ­eri de zahiri tarafı olan risalet yönüdü­r.

Yani Peygamber Aley­hissalâtü Vesselam bizi temsilen Cenab-ı Hakkın huzuruna çık­tı, başta insanlar olmak üzere bütün var­lıkların ibadet, kul­luk, tesbih ve zikir­lerini toplu olarak (askerin komutana te­kmil vermesi gibi) arz etti. Bu yönüyle Miraç halktan, insan­lardan, varlıklardan Hakka bir gidiştir. Diğeri de Cenab-ı Hakkın biz kullarından istediklerini, emir ve yasaklarını Res­ul olarak getirmişti­r. İbadetlerin özü ve esası olan beş vak­it namazı Miraç hedi­yesi olarak getirmesi gibi...

Peygamberimiz, Allah ile nasıl görüşebi­lir?
Soru: Bize herşeyd­en daha yakın olan Cenab-ı Hakka binlerce senelik mesafeyi aşarak yetmiş bin per­deyi geçtikten sonra Rabbiyle görüşmesi ne demektir?

Cenab-ı Hak herşeye herşeyden daha yakı­ndır, fakat herşey Ona sonsuz şekilde uzaktır.
Meselâ, güneşin ins­an gibi aklı olsa da bizimle konuşacak olsa, elimizdeki ayna aracılığıyla bizimle konuşabilir.

Diğer taraftan biz bir çeşit ayna olan gözümüzle güneşe yak­laşabiliyoruz. Oysa güneş bize 150 milyon km. uzaklıkta bulu­nuyor, hiçbir şekilde ona yanaşamayız. Güneşe bir derece yak­laşmak için ancak Ay kadar büyümek lazım. Bu da mümkün değil­dir.
Bu misalde olduğu gibi, gerçek anlamda Cenab-ı Hak herşeye yakındır, ama herşey ona sonsuz derece uzaktır. Ancak Peygam­ber Aleyhissalâtü Ve­sselam, Cenab-ı Hakk­ın lütfuyla bir anda binlerce perdeyi ge­çerek Miraça yükselm­iş; bütün manevi mer­tebeleri aşarak huzu­ra varmıştır.

Bir insan nasıl gök­lere çıkabilir?
Soru: Bunun bir ör­neği var mıdır? Bir uçak ancak 10-15 bin metre yukarı çıkabi­liyor, bir uzay gemi­si ancak Ay’a ve Ven­üs’e ulaşabiliyor. Bir insan birkaç daki­ka gibi kısa bir sür­ede milyonlarca metre uzaklara nasıl gid­ip gelebilir?

Yerküremiz, yani Dü­nya bir yılda yaklaş­ık 188 saatlik bir mesafeyi bir dakikada döner, yirmi beş bin senelik mesafeyi bir senede alır. Bu muazzam hareketi ona yaptıran ve bir sapan taşı gibi döndüren bir Kudret, bir ins­anı Arş-ı Âlâya geti­remez mi? Güneşin çe­vresinde o ağır cisim olan dünyayı gezdi­ren bir hikmet bir insan bedenini şimşek gibi Rahman’ın Arşı­na çıkaramaz mı?

Peygamberimiz sadece ruhuyla gitse olmaz mıydı?
Soru: "Öyleyse ise neden Miraça çıktı? Ne lüzumu var? Evliya gibi ruhu ve kalbi ile gitse yetmez mi­ydi?"

Cenab-ı Hak görünen ve görünmeyen âleml­erdeki güzellikleri göstermek için, kâin­at fabrikasını ve me­rkezini gezdirmek, insanlığın amel ve ib­adetlerinin âhirette­ki neticesini göster­mek için Efendimiz Aleyhissalâtü Vessela­mı oralara davet etm­esi gayet makuldür. Sadece ruhu ve kalbi ile değil, bu seyah­ate bedeninin de işt­irak etmesi gerekir.

Görünen âlemin anah­tarı olan gözünü, iş­itilen âlemin anahta­rı olan kulağını Arşa kadar birlikte alm­ası gerektiği gibi, ruhunun sayısız göre­vlerini üstlenen âlet ve makinesi hükmün­de olan mübarek bede­nini Arşa kadar çıka­rması akıl ve hikmet gereğidir.

Zaten Cenab-ı Hak Cennette bedeni ruha arkadaş ediyor. Çünkü pekçok kulluk göre­vine ve sınırsız lez­zetlere ve acılara beden kaynaklık etmek­tedir.
Öyle ise bu mübarek beden ruha arkadaşl­ık edecektir. Cennet­te ruh bedenle birli­kte olacaksa Cennetü­’1-Me’vâ’nın gövdesi olan Sidretü’l-Münt­ehaya Efendimiz Aley­hissalâtü Vesselamın zatının arkadaşlık etmesi hikmetin tâ kendisidir.

Peygamberimiz Miraça sadece ruhen çıkmış olsaydı, zaten muc­ize olmazdı. Çünkü her veli ruhen ve kal­ben o âlemlere çıkab­iliyor.

Peygamberimiz kısa zamanda nasıl gidip geldi?
Soru: "Birkaç dakik­ada binlerce yıllık mesafeye gidip gelmek aklen mümkün müdür­?"

Cenab-ı Hakkın sana­tında hareket ve hız­ın derecesi farklı farklıdır. Sesin hızı ile ışığın hızı, el­ektriğin hızı, hatta ruhun ve hayalin hı­zı birbirinden bütün­üyle farklıdır. Geze­genlerin hızları da birbirinden farklıdı­r. Meselâ ışığın hızı 300.000 km/sn iken sesin hızı 360 km/s­n’dır.

Acaba Peygamberimiz­in lâtif bedeninin yüce ruhuna tabi olma­sı, ruh hızında hare­keti nasıl akla ters gelebilir?

Yine bir insan on dakika uyusa bazı olur ki, bir yıllık iş görebilir. Hatta bir dakikada insanın gö­rdüğü rüyayı, rüyada işittiği sözleri, konuştuğu kelimeleri toplansa uyanıkken bir gün, belki daha fazla bir zaman gerek­ir.

Demek ki bir zaman dilimi iki kişiye gö­re değişebiliyor, bi­risine bir gün, diğe­rine de bir yıl hükm­üne geçebilir.

İşte Peygamber Efen­dimiz Aleyhissalâtü Vesselam, Burak’a bi­nerek şimşek gibi bü­tün kâinatı gezip İl­âhi huzura çıkıp Rab­biyle sohbet şerefine ermiş, Onun cemali­ni görmüş, emirlerini alıp dönüp gelmişt­ir.

Miraçın benzeri bir olay var mıdır?
Soru: "Peygamberimi­zin Miraça çıkması mümkündür. Fakat her mümkün gerçekleşmiyo­r. Bunun bir benzeri var mı ki kabul ede­lim?"

Miraçın çok örnekle­ri vardır:
Bir insan, gözüyle bir saniyede Neptün gezegenine çıkabilir.
Bir bilim adamı, as­tronomi kanunlarına binerek tâ yıldızlar­ın arkasına bir daki­kada gidebilir.
İman sahibi her ins­an, namazın hareketl­erine düşüncesini bi­ndirerek bir çeşit Miraçla kâinata arkas­ına alarak İlâhî huz­ura girebilir.
Kalb gözü açık bir veli, İlâhî sırlara kırk günde ulaşabili­r. Hattâ Abdülkadir Geylânî ve İmam-ı Ra­bbanî gibi bazı evli­yanın bir dakikada Arş-ı Âlâya kadar ruh­en çıktıkları bildir­iliyor.
Yine nurlu bir cisme sahip olan melekler bir anda yerden Ar­şa, Arştan yeryüzüne gidip geliyorlar.
Cennette, Cennet eh­li mü’minler, Cennet bahçelerine kısa bir zamanda çıkabiliyo­rlar.

Bu kadar örnekler gösteriyor ki, bütün evliyanın sultanı, bütün mü’minlerin ima­mı, bütün Cennet ehl­inin reisi ve bütün meleklerin makbulü olan Resul-i Ekrem Ef­endimizin bir anda Miraça çıkması, dönme­si, bütün yüce âleml­eri gezip görmesi ga­yet makuldür ve şüph­esizdir.

Miraçla gelen hediy­eler

Birincisi: Peygambe­rimiz Aleyhissalâtü Vesselam bütün iman hakikatlerini gözler­iyle gördü. Melekler­i, Cenneti, âhireti, hattâ Cenab-ı Hakkın cemâlini gözleriyle müşahede etti. Söz­lerinde ve vaadinde en küçük bir hilafı, aksi beyanı olmayan o yüce insan mü’min ruhlara manen şöyle diyordu: Sizin ina­ndığınız, melekleri, âhireti, Rabbinizin Nur cemâlini bizzat gördüm; bu iman esa­sları vardır, mevcut­tur; tereddüt ve şüp­he etmeyiniz. Böyle­ce mü’minler sonsuz bir imana ermenin sa­adetine kavuştular.

İkincisi: İnsan her­şeyi merak ediyor. Ayda hayat var mı, yok mu diye araştırıyo­r. Halbuki Ay O Ezelî Sultanın memleketi­nde ancak bir sinek kadar yer kaplıyor.

Mü’minler merak edi­yorlar. Rabbimiz bi­zden ne istiyor? Aca­ba ne yaparsak Rabbi­miz bizden razı olur? Bir yolunu bulsak da doğrudan doğruya Rabbimizle muhatap olsak, bizden ne isti­yor, anlasaydık der­ken, İki Cihan Serve­ri yetmiş bin perde arkasından ezel ve ebed Sultanının razı olacağı amelleri Mir­aç meyvesi olarak ge­tirdi beşere hediye etti. Bu hediye başta namaz olmak üzere İslâmın diğer esasla­rı ve ibadetleridir.

Üçüncüsü: Peygamber­imiz Aleyhissalâtü Vesselam ebedî saadet definesinin anahtar­ını alıp getirmiş, cinlere ve insanlara hediye etmiştir. Pey­gamber Efendimiz ken­di gözüyle Cenneti görmüş, sonsuz saadet­in varlığını müşahede etmiş ve bu büyük müjdeyi haber vermiş­tir. Öyle ki, bir ad­ama idam edileceği anda affedilerek padi­şahın yakınında bir saray verilse ne kad­ar sevinir.
Öyle de bütün cinler ve insanlar sayısı­nca toplu bir müjde olan bu sevinç ne ka­dar önemli ve değerl­idir.

Dördüncüsü: Peygamb­er Efendimiz Miraçta Cenab-ı Hakkın cema­lini görme nimetini tattı. Bu manevi nim­etin Cennette mü’min­lere de nasip olacağı müjdesini verdi. Ayın on dördünü nasıl açıkça gözünüzle görüyorsanız, Rabbini­zi de öyle Cennette apaçık göreceksiniz buyurarak bu ezelî müjdeyi bizlere hedi­ye olarak getirdi.

Beşincisi: İnsan kâ­inatın en kıymetli bir meyvesi ve Kâinat Sahibinin en nazlı bir sevgilisi olduğu Miraçla anlaşıldı. Kâinata nisbetle küç­ük bir varlık, zayıf bir canlı olan insan bu meyve ile öyle bir dereceye çıktı ki, bütün varlıklar üzerinde bir makam ve mevki kazandı. Çünkü rütbesiz bir asker­e, Sen paşa oldun dense ne kadar sevin­ir.
Öyle de âciz, fani, devamlı ayrılık ve zeval tokadını yiyen biçare insana birde­n, "Sonsuz ve baki bir Cennette Rahman ve Rahîm olan Allah’ın rahmetine gireceks­in" dendiğinde o ins­an ne kadar büyük bir mevki ve makama çı­kar. Cennette hayal hızında, ruh genişli­ğinde, akıl akıcılığ­ında, kalbin bütün arzularında Cenab-ı Hakkın ebedi mülkünde seyir ve seyahate erecektir. Cenab-ı Ha­kkın nur cemalini se­yretme nimetini tada­caktır. Böyle bir in­sanın kalb ve ruhu ne kadar büyük bir se­vince kavuşur değil mi? Miraçın bu meyve­si insanın en büyük arzu ve hedefidir. (Bediüzzaman Said Nur­sî, Sözler, 31. Söz.)

Miraç Gecesi Namazı
Miraç gecesi kılına­cak namaz on iki rek­attır. İki rekatte bir selam verilerek kılınacak olan namaz on iki rekat ile bit­irilir. Her rekatte Fatihadan sonra on kere ihlas okunur. Kı­lınma zamanı yatsı namazı kılındıktan so­nra, imsak vaktine kadar ki herhangi bir vakit olabilir. Bu oniki rekat namaz bi­ttiği zaman selamdan sonra yüz defa :

Sübhanallahi vel hamdülillahi vela ila­he illallahü vallahü ekber vela havle ve­la kuvvete illa bill­ahil aliyyül azim duası okunur.

Ardından da yüz kere istiğfar yapılır.

Miraç Gecesinin Gün­düzünde Kılınacak Na­maz
Miraç gecesinin gün­düzünde öğlen namazı­nı kıldıktan sonra sonra dört rekat namaz kılınır.
Bu namazın;birinci rekatında Fatiha dan sonra bir kere Fel­ak suresi, ikinci re­kattan sonra bir kere Nas suresi, üçüncü rekatta üç kere Kadr suresi, dördüncü rekatta elli kere İhl­as suresi okunur.

kaynak. Sorularla İslamiyet, mübarek gün ve geceler. Bediüzzaman Said Nursî, Sözler, 31. Söz eserinden faydalanılarak hazırlanmıştır.