Güzel arkadaşım. Niçin bu kadar düşünceliyiz? Üzgün mü kalacağız hep ? Suskunluk ve acı çekmek mi bizim hakkımız. Niçin neşelenmiyoruz. Yapmacık da olsa, içten gelse de...
Bu günü kutlayalım istersen. Nasıl biliyormusun? İki tahta tabure, bir boş masa ve karşılıklı oturup, şiir okuyalım.
İstersen hayalcilik oynayalım.Kendimizi bir sahilde ,lüks bir restorant da ,içkiler, havyarlar, karidesler donatılmış, biçimli ve çiçekli vazolu bir masada karşılıklı oturmuş düşünelim.Hoşuna gitmedi mi?
Öyleyse gel bir disko ya gidelim. Loş ışıklar, kırmızı kırmızı...Bolca sigara dumanı, boğucu ve sıcak bir ,
havasızlık.Bir yanda müzik ve danseden çiftler. Sanırım bu da hoşuna gitmedi.Gözlerinden belli.
Bana dik dik bakma öyle.....Hah şöyle gülümsesene....!
Haydi gel bir sinemaya gidelim...Sesler gürültüler...Bunu da beğenmedin biliyorum.
En iyisi biz boş masamıza dönelim.Bu günü kutlamamız böyle daha iyi olacak sanırım.
Sen bana bak ben sana.Ben konuşayım ,sen de konuş...Ellerimiz birlikte, olmasa da olur...
KALPLERİMİZ BİR YA.





NOT: Etkilendiğim bir filmden, duygular.