Sokağın Durumu ve
Bekar evim

Nizamiye nöbetçisi mehmetçiğin anlatımına itibarla: bundan önceki yazıdan anlaşılacağı üzere şehirlilerden bir ölü, köylülerden bir ağır yaralı olayda her iki tarafta da ikişer tutuklukarardan sonra Evime gidecem. Ama sokak hala kalabalık. Birtarafta köydengelenler ve illi çavuş öyle diyordu. Ne olur ne olmaz arkadan ara sokaklardan beni evime bıraktıp döndüler.

Önce tüpümü yakıtım, çayımı koydum.Sobamı tutuşturdum .
Bekar masama nevalemi yerleştiriken. Dış kapım bir çarpmayla arkasındaki duvara çarpacarak açıldı!
’Ey vah!’ dedim içimden.Endişem ölü taraftarları: ’ hem ölümüz olsun hem iki tutuklumuz!.." demiş olabilirlerdi. Bir de olayların eksik olmadığı yılları yaşıyorduk. Gerçi kapının çarpmasından sonra her hangi bir ses çıkmamıştı. Ama yine de endişeyle, gayri ihtiyari elimde ekmek bıçağı, odamın kapısını aralayıp baktım
Odamın kapısının açılmasıyla ara bölüm aydınlandı.
Bir kedi odunların üstünde saldırı pozunda ’ mav mav!’
kapının arasında başını uzatmış bir köpek hırlyor
Hayret ve lanetlik

Daha önceki yazı bölümlerinde belirttiğim gibi kapı emaneten duruyor gibiydi. arkadan bir dayak olmadan rüzgardan açılıyordu. Yetmiyormuş gibi altta koca bir yarık olan sözüm ona bir kapı.
Sahibi Almanyadaymış Yaşlı kaynanası kirayı alıyordu.
kapının tamirini yaptırmak istiyorum ama usta nerede...
İşte böyle!
Kedi alışık... köpek saldırınca can havlıyla kapıya çakparak içeride kurtulma çaresini bulmuş.
Beni görünce köpek kaçtı.
İşte meslek anılarımdan unutamadığım "en!" nim.

Toplumun sakince dağıldığını ertesi gün söylediler Bu korku bana yetti...sa
Devam edecek
Ancak meslek anılarına biraz ara vererek ! Noktalı virgül