Merhaba benden hiç ayrı olmayan ve beni tamamlayan parçam kalbim.
Sevmek hep güzel oldu benim için, büyülü bir alandı .Sanki beni ait olduğum bir yere götüren bir yolculuk gibiydi.
Neydi yanlış yaptığım , sevmek ve teslim olmak, ona değer vermek ve her şeyini anlattığın tüm duygularımı açmak mıydı.
Ben hiç pişman değilim ,sevmenin kalbim senden bana akan en güzel duygu olduğunu biliyordum ve hala da biliyorum.
Anlamakta zorlanıyorum sadece , yargılamak ya da eleştirmek değil ki amacım, sadece safça sevgide kaybolmak istemiştim.
Dürüstçe yanımda olmasını , biraz olsa düşünüldüğümü hissetmekti. Boşmuş bunu anladım sevildiğin kadar sevilmiyor muşsun işte.Kızamam ki ona ,nasıl kıyarım ki, ona her şeyi söylerim ama kalbimde her an af var ona .
Sadece artık olmayacağını kabul ettim . Onun da kendince sorunları ,belki de yaşanmışlıkları vardır.
Kimsenin bilerek biriyle oyun oyanayacağına asla inanmak istemiyorum.
Saf olmalı sevgi , ben istemeden ,sormadan, verilmeli. Ben hep almak için çabaladım.
Aşkın ve sevginin her şeye değer savaşılmalı onun için derdim. Ne oldu ben hep çabalayan oldum.
Artık buna inanmıyorum kalbim , bildiğim tek bir şey var aşk adına, sevgi ,aşk varsa çabalamaz insan doğal olarak birliktelik var olur . O zaman iki insan , dışarıda ki sorunlara karşı sağlam bir duvar olabilir.
Sevgi ölçüle bilinen bir şey değil , ölçemeyiz ki ama hareketler ve davranışlar en güzel sergilenişiymiş .
Kırdım kalbim artık aşk için savaşılmalı duvarını, aşk yaşanmalı eğer bahanelere saklanılıyorsa aşk orada durmaz , bahaneler aşk ve sevgiyi yaşamak adınaysa aşk özgürce sarıyor insanları.
Aşk karşılıklı olamalı kalbim yoksa acıdan başka bir şey bırakmıyor geriye.
Sonra kalbim sana sarılıp , aşkı sevgiyi yalnız hissederek güçlenmek kalıyor. Her şeye rağmen aşk güzel kalbim