Türkülerimiz gönülden gelen huzur veren samimiyet dolu bir selamdır. Gönül diliyle okunan gülümseyen gülümseten, dertlerimizi dillendirdiğimiz gönül yaramıza bir merhem diyerek sürdüğümüz, nazlı yâre içimizi duygularımızı döktüğümüz bir selamdır gülümsemedir, gönüldür. İşte bu güzel türkülerimizin güzelliğinde Nuray Hafiftaş’ı tanıdık, gülen Türkü gözleriyle gülümsemesiyle sazıyla, gönül telimize dokunan o gönül güzelliğiyle yanık güzel sesi ile gönlümüze dokunurken tanıdık.

NURAY HAFİFTAŞ KİMDİR?

Nuray Hafiftaş, 8 Ağustos 1964 yılında Ardahan Çıldır’da doğdu. İlkokulu Taksim’de okuyan Nuray Hafiftaş İTÜ Devlet Konservatuarı’nı bitirdikten sonra İstanbul Belediye Konservatuarı İcra Heyetinde 4 yıl kadrolu devlet sanatçısı olarak çalıştı. Aynı yıllarda İstanbul Radyosu’nda da sözleşmeli sanatçı olan Nuray Hafiftaş 4 yıl TRT radyosunda görev yaptı.

TÜRKÜLERİMİZ ANADOLU’DUR İNSANDIR GÖNÜLDÜR

Türkülerimiz, Anadolu’dur insandır gönüldür hayata dertlere merhem olan bir gönül dünyasıdır. Gönlümüzde aynı duyguların hislerin paylaşıldığı bir dünyadır, kısa bir veya uzun bir dörtlükle, gönüllerde buluştuğumuz muhabbetle coştuğumuz beraber koştuğumuz bir deryadır denizdir. İşte bizlerde Nuray Hafiftaş’ı bu güzel duyguların ikliminde tanıdık, türküleriyle gönülden buluştuk hasbıhal ettik. Umuda dair ne varsa paylaştık gönlün ince temiz cennet yollarında beraber yürüdük, bir gün öğrendik ki kansere yakalanmış, üzüldük Rabbimin şifası ile cümlesi ile devasını bulsun diye, dualarda bulunduk. Lakin dün Hakkın Rahmetine kavuştuğunu aramızdan ayrıldığını, üzülerek öğrendik. Biliriz bu dünyaya gelen haktan geldiği gibi hakka gider, geride bıraktıklarıyla anılır, Nuray Hafiftaş giderken bizler türkü dolu gülümseyen bir gönül bıraktı, sazını bıraktı ve hakka yürüdü gitti. Nurlar içinde yatsın Mekânı Cennet olsun, zaten gülüşüyle cennet gibi gülerdi, gülüşünün geldiği yere gitti…
Bir gün bu yüzüm gülmedi
Bu bayramda her bayramda
Kimse halımı bilmedi
Bu bayramda her bayramda

Varıp boyun eğemedim
Kimselere diyemedim
Yeni bir şey giyemedim
Bu bayramda her bayramda

Eller gezip murat aldı
Benim gözüm seyre daldı
Hevesim içimde kaldı
Bu bayramda her bayramda

Ömür tükendi kalmadı
Hiç kısmetim açılmadı
Cebimde para olmadı
Bu bayramda her bayramda

Varıp boyun eğemedim
Kimselere diyemedim
Yeni bir şey giyemedim
Bu bayramda her bayramda

Eller gezip murat aldı
Benim gözüm seyre daldı
Hevesim içimde kaldı
Bu bayramda her bayramda

SÖZ: ÂŞIK YENER
MÜZİK: NURAY HAFİFTAŞ

Aferin Beyim Aferin
Sanki hiç hak yememişsin
Aferin beyim aferin
Hak yiyerek doymamışsın
Aferin beyim aferin

Az kazançla işin olmaz
Sanma bunu kimse bilmez
Az kazanç işine gelmez
Aferin beyim aferin

Sıfırdan başladım dersin
Viski içer havyar yersin
Sana veren bana versin
Aferin beyim aferin

Hep namuslu görünürsün
Renkten renge bürünürsün
Bu çiftlikte barınırsın
Aferin beyim aferin
NURAY HAFİFTAŞ


Gül Gönder Bana
Sensiz bütün ömrüm boranda kışta
Gölüm hasret dolu, gözlerim yaşta
Senin kokun gelsin her koklayışta
Saçından bir deste tel gönder bana

Aylar yıllar geçti selamın gelmez
Küsme nazlı yârim gül gönder bana
Ne derdin varsa ortak olayım
Yarıdan yarıya gül gönder bana

Yaz gelsin sevdiğim erisin karlar
Yeşiller giysin bütün diyarlar
Ölürsem kabrimin üstüne korlar
Bahçenden bir demet gül gönder bana
Nuray Hafiftaş
İşte geldik işte gidiyoruz önemli olan geride bir gülümseme bir gönül bırakmak, ben türkülerini o yanık sesi ile gülümseyen gönlü gülüşü candan samimiyeti türkülere verdiği gönlün değerini bilerek dinlemeyi çok severdim, Hakkın Rahmetine ulaştı gitti, lakin geride kalanlar aynı güzellikle aynı samimiyetle Nuray Hafiftaş’ın geride bıraktıklarını yaşatacak ve yarınlara türkülerimizle taşıyacaktır Vesselam. Bir şiirde ben yazayım Nuray Hafiftaş kardeşimiz Türkü Gözlümüz için.

Türküler Bir Gönüldür Gönül Bıraktı Sevin
(Nuray Hafiftaş Anısına)

Türkü gözlü güzeldin gönlümüzü sen girdin
Derdimizi türküyle sazla dillendirirdin
Dün haberini aldık gönülden biz üzüldük
Nurdun Nuray kardeşim nurlara sen büründün
Hakkın nur Rahmetine erdin çektin sen gittin

Gülerek geldin güldün güller içine gittin
Sanma sen gittin öldün gönlümüzde yeşerdin

Açtın yelkeni gittin sonsuz cennet ummana
Vaktin gelmişti senin gerek yoktu durmana
Emir haktan gelmişti boyun eğdin fermana
Nurdun Nuray kardeşim nurlara sen büründün
Hakkın nur Rahmetine erdin çektin sen gittin

Gülerek geldin güldün güller içine gittin
Sanma sen gittin öldün gönlümüzde yeşerdin

Sazınla türkülerle gönül kapımız açtın
O türkü bakışınla derdimizi sen aldın
Şimdi gittin dünyada cennet bağına vardın
Nurdun Nuray kardeşim nurlara sen büründün
Hakkın nur Rahmetine erdin çektin sen gittin

Gülerek geldin güldün güller içine gittin
Sanma sen gittin öldün gönlümüzde yeşerdin

Gitme desek de gittin gelen gider sen dedin
Hakkın emrine uydun hoşça kalın sen dedin
Gönlümüzdesin dedik yaşıyorsun sen dedik
Nurdun Nuray kardeşim nurlara sen büründün
Hakkın nur Rahmetine erdin çektin sen gittin

Gülerek geldin güldün güller içine gittin
Sanma sen gittin öldün gönlümüzde yeşerdin

Âşık Gülveren’im sen türküyü at sineye
Türküyle gelen gitti söyle üzüntü niye
Türküler bir gönüldür gönül bıraktı sevin
Nurdun Nuray kardeşim nurlara sen büründün
Hakkın nur Rahmetine erdin çektin sen gittin

Gülerek geldin güldün güller içine gittin
Sanma sen gittin öldün gönlümüzde yeşerdin
Mehmet Aluç / Âşık Gülveren