Şu halime bak. Saçlarım darmadağınık.Yanaklarım soluk...Bir fotoğrafla sergilemek isterdim bu görüntümü sana. Dışarısı tabiatın hışmına uğramış. Gürlemeler ve şimşekler yarıyor sokakları,caddeleri.
Bazı anlar tatlı bir hışırtıyla ruhumu yıkayan bahar yağmuru,odamdaki sarı ampul ,duvardaki Filistinli kız
savaşçı, tasvirini yapamadığın gepgeniş çevrem. Birinin yokluğunu hissediyorum. Gözlerim ağır ağır geziniyor
etrafta. Defterimizin ilk yaprağında duraklıyor ve oradaki Sen in gözlerinle karşılaşıyor.
Sol omuzuma eğilen başım, sensizliği sana bakarken hissettiriyor tüm vücuduma.Ve öylece seninle uyumak,
iki elimi bir edip,avuçlarımın arasına seni almak,çiseleyen ılık yağmur altında ,bir orta çağ sarayında dolaşmak
istiyorum uyurken rüyamda.Pırıldayan dudaklar,camsı gözler çizikleşmemeli.Hep ama hep gülmeli, daima
parlamalı .
Bir gün bu halim gider dersen, sana gülerim. Gitmeyen varmı ki üzüleyim. Hayat belirli bir süredir.
Duracak değil ya yerinde.Ölümsüzleşmek ; ancak gözlerinde, senin yanında ve seninle olduğum zamanlar
benim kanımca.Fasılalı ayrılıklar ,upuzun yollar,sanmaki beni senden uzaklaştırıyor.Aksine yaklaşıyor,
yaklaşıyor,dahada yaklaşıyorum. Dişlerinin oyuğuna, saçlarının arasına, illede kalbine girmek istiyorum.
Senin bir parçan olarak.