Değerli Dostlarım, hastamız ağırdır, lütfen herkesi sessizliğe davet ediyorum !...Belki bütün ülkenin sokaklarına o beyaz kepli hemşire var ya hani, bilirsiniz;onu asmalıyız. Buna mecburuz. Kan ister gibi sizlerden sessizlik istiyorum, beni anlamaya çalışın...Gelinen nokta kesinlikle gevezelik kaldıracak konumda değildir. Lutfen sessiz olalım...

Ben bu ülkenin, bu toprakların, bu ağacın, bu suyun, bu sevinçlerin, bu korkuların çocuğuyum. Bunu söylerken ne bir ırk endişem var, ne bir din endişem var, ne bir dil endişem var, ne laiklik endişem var, ne Atatürkçülük endişem var, ne mezhep, ne klik endişem yoktur. Bu ülkenin dörtbir yanına sahip çıkmak istediğim gibi, dörtbir yanını da endişesiz ve tasasız gezebilmek, görebilmek istiyorum. Ama hiç bir şey yap mayarak o denli gevezelikler yapıldı ki, bu istediklerimin hiçbiri olmadı, ama bu topraklar çok üzgünüm ki, hiç istemediğim şeylere gebe yaşıyor...

Önce basın-Yayın herkes şu yalaka ve yalama tabirlerden kurtulmalıdır. Ne demekmiş ?! Türkiyeli, doğu kökenli, batı kökenli..Yoksa sizler Orta Asya’dan gelmediniz mi? Türkiye’den başka sevdamı var yüreğinizde döl tutan?...Yok öyle şey!...Biz biribirimize yıllarca kürt’te dedik, laz’da dedik, kızılbaş’ta dedik, çerkez, abaza’da dedik, biribirimizle dalga geçtik ama, asla gocunmadık, gücenmedik..Şaka bir yana biz gerçekten omuzomuza öldük !...Bunların hiç biri,ama, hiç biri hikaye değil, gerçeğin ta kendisidir...

Evet insanlar yüreklerinde bir yığın sevda taşıyabilirler. Buna engel olmakta çok kolay deyil, ama taşıdığınız sevda, kara sevda olupta, hepimizi ölüme sürükleyecekse bu sevdadan vaz geçmekte aşığın boynuna borçtur. Bu bir kara sevdadır ve ne aşığına ne de bir başkasına bu topraklarda hayır getirmeyecektir...

Yıllarca dışarıdan desteklenmiş, içeriden bir yığın gevezeliklerle yalama hale getirilmiş ve dostlarımızın bir kısmında konjüktürde uygun görülmüş olmalı ki, devlet kurma arzusu doğmuştur. Haklı veya haksız bu arzu doğmuştur da, milyonlarca göçe katılıp, ülkenin her tarafına dağılan ve her türlü faaliyet içinde bulunup,hayatın her alanında çalışan yalama tabiriyle "doğu kökenli" bu insanlar, bizler, kim kasdediliyorsa bu tırnak içinde, doğuda devlet kurup, batıda da koloni mi kuracaklar?..Olur mu böyle bir şey ? Var mı bunun mantığı ?...Varsa böyle hevesleri olanlar, burada çok ciddi bir mantık hatası yapıyorlar, eğer yoksa, böyle bir yaftayla niteleme yapanlar, kendilerine mutlaka ve mutlaka çeki düzen vermeliler ve bu yalama ve yalaka tabirlerle toplumu haberli kılmaktan vaz geçmelidirler...
Bu eksen üzerinden haber oluşturmak toplumumuzu çok derinden yarmakta, bölmekte, huzursuz etmekte ve yara kangrene dönüşmektedir. Bunun farkında değil misiniz?...

Bu gidiş, gerçekten, ama, gerçekten tek bir ferdimize huzur getirecekse bende sizinle beraber şair yüreğimle haykıriyim !...Ama değil,dostlarım..Vallahi değil, billahi değil, n’olur beni anlamaya çalışın...

Bu tür olayları, tezgahlamak, organize etmek, bir kıvılcım atıp çevreyi ateşe vermek çok kolaydır. Ama bunun nerede duracağını kimse tayin edemez...Gün gelir hepimiz altında kalırız, önce birileri uzaktan dumanımızı seyreder, sonrada ateşi söndürür kendi ocaklarını kurarlar...Buradan hiçbirimize asla mutluluk çıkmaz...

Bu anlamda çok şey söylenmiş ve tartışılmıştır, bütün toplum konuyu kavramıştır. Artık gelinen noktanın gevezeliğe tahammülü yoktur...

Bütün sınırlarıyla ülkemize, bütün hatalarıyla birlik, devletimize, bayrağımıza, bütün unsurlarıyla milletimize sahip çıkmaya mecburuz. Bunu yaparken, biribirimizi incitmekten, darıltmaktan, gocundurmaktan, kesinlikle kaçınmalı; bu topraklar üzerinde yaşayan yetmişbeş milyon insanımızı gönülden sevmeye mecbururz !...Eğer sevemiyorsak, beceremiyorsak, sevmeyi mutlaka öğrenmeliyiz...Çıkarımız, kazancımız, mutluluğumuz buradadır...

Her şeyiğn üstünde şimdi sevmek vakti ve susmak vaktidir...Derin sessizlik istiyorum dostlarım. Hastanın gevezeliğe asla tahammülü yok. Bir gün yatağında kalır ve kaldıramaya biliriz !...

Hepinizi ülkem kadar seviyor ve sessizlik istiyorum !...Bembeyaz bir sessizlik....