Seni düşündükçe susuyorum.Dilim lal.Duygularım lal.Gülüşümden iz yok suskunluk hakim yüreğimde.
....Anlatmak istediğim anda uçup giden duygularım,sözlerim.
Tüm kelimeler anlamsız geliyor.
Seni düşünmek istemiyorum.Çık aklımdan.
Sonbaharda dökülen yapraklar gibi,rüzgara teslim olmuş,oradan oraya savruluyor,bir araya gelmiyor kelimeler.Seni anlatmak, sana dair yazmak gelmiyor içimden.
Kar yağmış gibi yüreğime.
Hani hep ölümsüzdü sevdalar.
Hani ruhlarımız eş olmuştu.
Biz seversek Allah için severdik ?
...
Seni düşündükçe gözümdeki ışık kayboluyor.Bir kıvılcım yeterdi aşka oysa.Ateş içinde kalsam nafile.Üşüyorum seni düşündükçe.
Hayal kırıklığı yaşattığın içindir belki..İnanmış olmak,inandığın gibi bulmamaktan olsa gerek.
İnandım ,inanmak istedim en çok.
Güvenmek istedim en çok..
Yine anladım ki her tecrübe bir olgunluk..Yaşamadan öğrenmek ezber edilen ders gibi..Sınav günü unutursun.Yaşayıp tecrübe edindiğini asla unutmuyor insan.
Yine anladım ki, en iyi dost ’’ O ’’
En iyi sevgili yine ’’ O ’’
Hiç terk etmeyen,yalnız bırakmayan,almadan veren,seven,yardım eden,iyileştiren,ve asla ihanet etmeyen,sözünden dönmeyen.
Bir tek ’’ O’’ var.
En güzel yine ’ O ’
Gönlüme bir tek ’ O ’ yeter..........

Seni düşündükçe susuyorum
Seni düşündükçe üşüyorum....


GÜL ONUR