GÜLHANE PARKINDA YOL ARKADAŞIMLA BİR GÜN

03.10.2017/ Pazar

Sabah on bir otuzda yol arkadaşımla bizim evde buluştuk. Uzun bir aradan sonra yol arkadaşımla yine bir aradaydık. Evde yarım saat kadar oyalandıktan sonra yola çıkmaya karar verdik. Önce sokağın başından minibüse binerek Kale Centera gittik. Oradan da tramvaya Sultanahmet’e kadar laflayarak vakit geçirdik. Sultanahmet’te Durakta inip yolun karşısına geçtik ve Kafe Hakkızade’ye girerek boş bir masaya yerleştik. Birer yorgunluk çayı içtikten sonra kütüphanesine girerek kitapları incelemeye başladık. Biraz oyalandıktan sonra kafeden çıkarak ağır, ağır Gülhane parkına doğru yürümeye başladık. Hava çok güzel olduğu için Gülhane parkının önü tahminimden de kalabalıktı. Arkadaşım parka girmeden önce yan yoldan çıkarak müzeleri ziyaret etmemizi teklif etti. Bende makul bularak teklifini kabul ettim. İstanbul Arkeoloji müzesinin önüne gelince hayal kırıklığına uğradık. Zira giriş ücreti bütçemizi aşıyordu ( 20 lira) Yüzümüz düşmüş bir şekilde yeniden parkın girişine döndük ve parktan içeri girdik.
Askerliğimi parktaki hayvanat bahçesinin yan tarafında yapmıştım. En hoşuma giden yer
Hayvanat bahçesinin yerinde yeller esiyordu. Aradaki duvar yıkılmış ve binalar olduğu gibi ortaya çıkmış. Asırlık bir çınar ağacının altına oturduk. Yol arkadaşımın dizlerinde yatarken çınar ağaçlarının dalları arasından gökyüzünü seyrederken temiz havayı teneffüs etmek harika bir duyguydu. Parktan çıkarken mısırcı dan dan mısır alarak para harcama lüksümüzü kullandık. Eminönü’ne kadar yürüdük. Doksan yedi numaralı otobüse binerek eve geldik. Evde yarım saat kadar oyalandıktan sonra arkadaşımı yolcu etmek için evden ayrıldık dükkânın önünde vedalaştık. Arkadaşıma teşekkür etmek için yanaklarına birer öpücük kondurdum. Bana harika bir gün yaşattığı için bunu hak etmişti.