ŞAKACI MAYMUN

Anne leylek köydeki en büyük ağacın tepesine yuva yaptı. Birkaç gün içinde yumurtladı ve kuluçkaya yattı. Zamanı geldiğinde yumurtalardan bir bir yavrular çıkmaya başladı.
Yavrularını beslemek için günün belli saatlerinde yuvadan uçup onlara yiyecek getiriyordu. Anne leylek bir gün döndüğünde yavrulardan bir tanesini yuvada göremedi.
Şaşkına dönen leylek:
-Yavrum, yavrumu göremiyorum. Kim götürdü benim yavrumu? Yetişin dostlar, yetişin! diye bağırmaya başladı.
Köydeki hayvanlar hemen leyleğin yuvasının olduğu ağacın altında toplandılar.
Leylek:
-Gördünüz mü yavrumu? Ne olur bulun onu, yardım edin, yalvarıyorum, dedi.
Şakacı Maymun:
-Sakin ol leylek kardeş, bağırıp çağırma. Sana yarım etmek için toplandık burada. Bu köyde hiçbir canlıya zarar gelmez.
Leylek:
-Yavrum yaşıyor mu?
Şakacı Maymun:
-Eğer köyün dışına çıkmadıysa yaşıyordur. Ve onu birkaç saat içinde buluruz.
Leylek:
-Nereden bileyim yavruma bir şey olmadığını? Siz mi götürdünüz yoksa onu? Nereden geldim bu köye, keşke başka bir yere gitseydim.
Keçi:
-Leylek, leylek, ağzından çıkanı kulağın duysun. Ne söylediğinin farkında mısın sen? Köyümüze laf söyletmeyiz.
Leylek:
-Nerede benim yavrum söyler misiniz?
Şakacı Maymun:
-Onu bulacağız, leylek kardeş. Sen sakin ol. Diğer yavrularınla ilgilen.
Kaz:
-Ya leyleğin yavrusuna bir şey olduysa?
Ördek:
-Ya onu yırtıcı bir kuş parçaladıysa?
At, Şakacı Maymuna kuşkuyla bakarak:
-Şakacı Maymun yoksa sen mi?
Şakacı Maymun:
-Ney ben mi? Açık konuşur musun?
Keçi:
-Sen götürdüysen leyleğin yavrusunu hemen git getir.
Şakacı Maymun:
-Ama neden benden şüpheleniyorsunuz?
Kaz:
-Çünkü sen çok rahatsın. Biz burada korkudan zangır zangır titrerken… Sen hala yavruna bir şey olmamıştır diyorsun leyleğe.
Ördek:
-Çabuk getir ördeğin yavrusunu. O bizim misafirimiz.
At:
-Hem böyle şaka olur mu canım?
Keçi:
-Bak, köyümüze dil uzatıyor. Senin yavrunu götürseler köyü başımıza yıkarsın.
Şakacı Maymun:
-Eh be arkadaşlar. Size de şaka yapılmıyor.
Kaz:
-Ama bize şaka yapmıyorsun ki. Leylek senin şakana katlanabilir mi?
At:
-Şakanın ölçüsünü kaçırmamak gerekir.
Ördek:
-Birilerini üzerek şaka mı yapılırmış? Çabuk getir leyleğin yavrusunu! Daha fazla meraklandırma.
Leylek:
-Ne konuşuyorsunuz aranızda? Hani bana yavrumu bulacaktınız ya.
Şakacı maymun daha fazla dayanamadı. Gitti getirdi leyleğin yavrusunu.
Leylek, yavrusunu görür görmez hızla aşağı doğru uçtu. Yavrusunu ayaklarının arasına aldığı gibi; doğru yuvasına yükseldi:
-Neredeymiş yavrum? Onu siz almıştınız değil mi? Yoksa hemencecik nasıl bulacaktınız?
Şakacı Maymun:
-Bir dakika dinler misin beni?
Leylek:
-Hayır. Seni dinlemeyeceğim. Ve hemen yavrularımı alıp köyümüzden gideceğim.
Keçi:
-Lütfen gitme leylek kardeş. Yavrularını köyümüzde büyüt.
Leylek:
-Kendimi bu köyde güvende hissetmiyorum.
Şakacı Maymun:
-Ama ben şaka yapmıştım.
Leylek, Şakacı Maymun’un sözünü keserek:
-Ne, şak mı? Yavrumu yuvamdan alıp, bir de buna şaka mı diyorsun?
-Sen şaka nedir bilmez misin?
Ördek:
-Şakacı Maymun ölçüsünü kaçırdı ama şaka yapmak güzel bir şey leylek kardeş.
At:
-Bunun yaptığı eşek şakası oldu. Ama gitme. Yavrularını büyüt, göç zamanı hep birlikte gidersiniz.
Şakacı Maymun:
-Özür dilerim leylek kardeş. Bu kadar üzüleceğini bilseydim bu şakayı yapmazdım. Hadi gel yanımıza, konuşalım, şakalaşalım.
Leylek uçtu ve Şakacı Maymun’un omzuna kondu:
-Bak ya… Halen şaka diyorsun. Yarın da yavrularımın hepsini mi saklayacaksın?
Şakacı Maymun:
-Tamam leylek kardeş. Bundan sonra şakanın ölçüsünü kaçırmayacağım. Kimseyi incitmeyeceğim.
Leylek:
-Abartılmadığı sürece ben de şakayı severim. Şaka yaşamın parçasıdır. Zaten başta anlamıştım bu işte bir iş olduğunu. Rahat konuşman seni ele verdi.
Şakacı Maymun:
-Yani beni affettin öyle mi?
Leylek:
-Evet, Şakacı Maymun. Köyünüzden de gitmeyeceğim. Yavrularımı burada büyüteceğim.
Şakacı Maymun ve leylek çok iyi arkadaş oldular. Yaptıkları şakalarla tüm hayvanları güldürdüler. Leylek her yıl bu köye geldi ve yavrularını büyüttü.

İSMAİL MALATYA