Boğazımda düğümleniyor sözcüklerim.Kaç yalan büyütebilirsiniz ki düşlerinizde.Söylenmiş, söylenmemiş...

Sözleri yutmalımıyım sizce uzun bir sessizlikte...

Kaybettiklerimden sizin bulduğunuz neydi ki bu ömrü çalarken benden.Ya sen kadın! İçindeki sen aynaya bakmıyormusun hiç ya da o günahsız masum yavrunun gözlerine.Görmüyorsun o gözlerde benim yüzüme tokat gibi çarpan ihaneti.

Sanada mı vurdu sevgi dolu cümleler o yüzden mi sevdin bu adamın dilini.

Dilini sevdiğim adam dediğin...

Şimdi sustuğum kadar konuşma vaktidir.Neydi amacın?Benden bir son bekleme ondan da bekleme ve inanma kaleminin yazdıklarına.

İçimde kaç acı var bilir misin? Bu şehir üstüme nasıl yıkılıyor be kadın.. o hoşgeldin ve hoşçakal arası hayatımın orta yerine düştüğünden beri...

Sendeledim, gözyaşlarıma takıldıkça kayboldum.çığlıklarımı kızım duymasın diye boşluğa döktüm. aşktan sevgiden bahseden şiirler yerine ihaneti yazdım.

Sen olsan benim yerimde ne yapardın be kadın?

Susar mıydın?

Artık benim susmayacağım gibi kelimelere mi dökerdin.

Allahın bildiği kuldan saklanmazmış şimdi sende ağla be kadın...