ŞAPŞAL DEDEKTİF VEÇAYLAK BURCU
Bölüm 3


Sabah büroya gelince ilk işim adamın dosyasını incelemek oldu. Görünüşünden mülayim, sessiz sakin birine benziyordu. Resim sanki bana birisini anımsatıyordu. Biraz düşününce İstanbul’un sayılı zenginlerinden biri olduğunu fark ettim.
A. Şükrü_ Çaylak kızım bu adam hakkında biraz daha araştırma yap. Daha evvel de söylediğim gibi bu işin altından çok başka şeyler çıkabilir.
Çaylak_ Benimde ilgimi çekti patron. Benim anlamadığım şey niye bize geldiler.
A. Şükrü_ Merak etme anlayacağız kızım. Önce aldığımız parayı hak edelim. Birazda başka işlerimize bakalım.
Sabri Beyin iş çıkışına kadar oyalandın. Akşam üzere saat beşe doğru bürodan ayrılıp önce bir kuşçuya uğrayıp kuşyemi aldım. Oradan parka doğru yürüdüm. Adamım beni fazla bekletmedi elinde ufak bir poşetle gelerek kuşlara yem vermeye başladı. Bende onun yanında kuşlara yem vermeye başladım. Adam bana dönerek ‘’ Sizde mi kuşlara yem vermeyi seviyorsunuz’’ ‘’Evet ama ben bu parka ilk defa geliyorum. Bizim gibi adamlar artık kalmadı.’’ Madem kuşlara yem vermeyi seviyorsunuz o zaman tanışalım. Ben Sabri Akman. Ya siz? ‘’ Bende Ahmet Şükrü, Ama bana tanıdığım herkes A. Şükrü der.
Sabri Bey_ Tanıştığımıza memnun oldum A. Şükrü.
A. Şükrü_ Bende memnun oldum Sabri bey. Bu semte daha yeni taşındım. Bu parkı görünce sevindim doğrusu. Merakımı mazur görmezseniz ne işle meşgul olduğunuzu sorabilir miyim?
Sabri Bey_ Tabi sorabilirsiniz ufak bir şirketim var oyalanıp duruyorum.
A. Şükrü_ benimde ufacık bir dükkânım var ben de senin gibi oyalanıp gidiyorum.
O akşamüzeri Sabri Beyle kuşları hem yemledik, hem de lafladık. Cana yakın konuşkan bir adamdı. Daha önemlisi mütevazıydı. Karşısında kim olursa olsun yüksekten bakmıyordu. Hatta birazda nüktedandı, verdiği her cevaba birazda mizah katıyordu. Melahat Hanımın bu adamı takip ettirmesinin ana sebebini bir türlü çözemiyordum. Bir hafta boyunca her akşamüzeri Sabri Beyle kuşları yemledik. Bende uyandırdığı tepki kesinlikle zararsız bir adamdı.
Çaylak_ Evet patron işi alalı bir hafta oldu Ama
elde var sıfır. Bir adım ileriye gidemedik.
A. Şükrü_ Sen öyle san Çaylak. Bir kere Sabri Beyin zararsız biri olduğunu öğrendik. İkincisi Topkapıda köhne evde oturan adam var. Onu sıkı bir takibe alacağım. Ama henüz harekete geçmesi an meselesi. Ben şimdi Topkapıya gidiyorum. Sende kaldır poponu Melahat Hanımı göz hapsine al.
Çaylak_ Emredersin patron iyi haberlerle gel.
Bu sefer şansım yaver gitti. Fazla beklemedim. Adam acele ile dışarı çıktı. O önde ben arkada ana caddeye kadar yürüdük. Yolda birkaç kişiyle lafladı. Aksaray istikametine giden bir minibüse bindi. Bende hemen bir taksi çevirerek önümdeki arabayı takibe başladım. Aksaray’da arabadan inerek Vatan caddesine yöneldi. Sağa sola selam vererek bir dükkânın önünde durdu. Biraz bekledikten sonra dükkândan içeri girdi. Bana da beklemek kaldı. Yapacağım son bir iş kalmıştı. Bir fırsat yaratıp bu adamla tanışmak ve işin aslını öğrenmek için ağzından lafı çekip almak.
Dönüşte tekrar peşine takıldım. Eve kadar geldik. İçeri girdi akşama kadar bir daha dışarı çıkmadı. Ben yine de birkaç saat daha bekledikten sonra doğru eve geldim. Bugün evde Hafize Hanımın temizlik günüydü. Evi tertemiz yapmış, bir haftalık bulaşıklar yıkanmış, daha da güzeli mutfaktan mis gibi yemek kokusu geliyordu. Bir de bana bırakılmış bir not vardı. Evi biraz temiz tut her tarafı pislik götürüyor. Yine giderayak fırçasını atmıştı. Gülümsedim bizim Hanife Hanımı bana Allah göndermişti. Yemekten sonra biraz televizyon seyredip yattım.


Devamı var