Her çığlık bir susku, her susku bir çığlıktır dudaklarda, yüreklerin en derin yerlerini dolaşan… Çığlık bir tablodur karanlık odalarda. Paramparça yürektir, siyaha boyalı bir duvarda asılı… Solmuş güllerle dolu unutulmuş birer anıyız ey tanrım… Ey gözleri dünyanın, suskunuz, sucsuzuz, susuzuz. Helva yaparlar kanımızla Kerbela da Hüseyin adına. Gör bizi… Sor bizi…
()“Ne ebu Tayyip bizi konuk eder
ne ebu Atahiye
Aliye gülümsesek,
muaviye öldürür bizi”

Sistemin pazarladığı bütün ucuz değerlere aldırmıyorum artık, sırtımı dönüyorum kirli, ucuz olan ne varsa. Yalan, dolan, riyalara karşı duruyorum, atılan iftiralara… Öyle yalnızım ki, benden başka kimse yok yanımda, anla…
() “Ne petrol içenler bizi tanır,
ne de gözyaşı ve acı içenler”

Dönderince yüreğimi gözlerime, dağılıp gidiyor uzak iklimlere sevgi kuşlarım … Hasret çatlağı bir çöldeyim, gündüzler taşımıyor artık hayallerimi, geceler karanlık… Sevdamı sakladığım yerler eskidi ey dost. Oğlum bir çiğdem ile dağ arasında öksüz kaldı, ağlamasın diye uzakta kalmış anılar, ben ağladım gecelerce onun yerine.…
Şarkılar sustu, zifiri saçlarıyla örttü bu şehri geceler. Acımı bir sokak fahişesiyle paylaştım terkedilmiş bir örende. Dinlendirmek için ruhumu kirpiklerinde o soylu fahişenin, kırılgan sevgisine tutunarak çıktım yeryüzüne.

Gönlümü gül aldı, elimi diken sardı, elerimsiz, ayaklarımsız kaldım. Yürümüyor artık hiç bir dağ… Sevdam bile aykırı duruyor zamana. Düşlerim, düşüncelerim aykırı, anlamıyor beni hiç bir pezevenk...Kirpiklerim gözlerimi saklıyor, dudaklarım sesimi… Susuyorum ve dil çıkarıyorum hayata, varsın anlamasın beni hayat, anlamasını da beklemiyorum, hiç bir deccal’ın… Yüreğimin defterinde sakladığım kederin hesabına yazıyorum yine de, içime saplanan her oku …

Nuri can