Bir selamla açılan kapılar, elvedayla kapanır sorulmaz nedendir. Ölüm haktır unutmamak gerekir. yaşarken selamsız kalıp taçsız dolaşmaktansa ölüm armağandır cana. Can içindeki can kıvranmakta, güve yemiş çeyizler sandıklarda, açılmamış goncalar vuslatta…haber salın eşe dosta gün ağarmakta, yağmur damlamakta, gül dikenini kendine batırdı kan ağlamakta…

Çocuk şarkıları içimize dolacak belimiz bükülüp bastonu dost aldığımızda…yaşlı olabilir miyiz, genç mi veda ederiz bilinmez ama, güzel bir ölüm temenni ediyorum okuyanlar kızmasın bana.

Aşk bahçesi de açılır kendinde saklananı bulduğunda, bir yaprak çok şeyi örter, bir elbise çok şeyi ayan beyan eder. Uyuyan gönül uyanır, sevdaya çıplak kalışıyla. Bir örtü gerek bize, yoksa bir yaprak mı bilinmez ama, bir tebessüm hüzün orucunun iftarıdır selamla taçlanan başa.

Kaç yangın küle dönüştü bakışlarda, kaç insan külünden doğdu bir daha…giden gider, gelen gelir…kapısı olmayan bir handır dünya…anlayana anlamaya çalışana…misafir beden ıstırap çekiyorsa, kaç kişi yaralandı diye bakmalı yaşanana…vaktinde bulursan yanılgını o an çözebilirsin devleşen sorunlarını…

Yaşam telaşında kısılan sesimiz, kaybedince haykırışa bırakırsa dağ yıkılmaz, tırmanmıştık oysa! Haykırış yankı olur unutma, dağ sana geri verir boğulursun kendi çığlığında…bebekliğin gelir mi aklına, her doğan nasıl cennet kokusu bırakır avuçlarına baktın mı! Tadabildin mi ilk masumiyeti günahkar oluşunla, yıkanabildin mi kendini bulduğunda…selam sana ey yolcu bahtın açık ola…

Kardelen üşür unutma, asan dost olur yokuşa tırmandığında gençlik rüzgarın dinecek hayli yol aldığında…nerden geldiğini unutma…selam taç olsun yaşam telaşında…

İlknur Köknar (Sokak Kaçkını)