Yolda yürüyorum.Aynı istikamette biraz uzağımda yürüyen çiftlerin ara sıra yükselen belli belirsiz sözleriyle tartışmalarını görüyorum.Bir ara duruyorlar kadının yorulmuşçasına haykırışıyla.Kadın ısrarla "dinle"diyor."Bir dinle,lütfen dinle!".Kadının haykırışıyla sessizlik bürüyor etrafı.Birbirlerine bakıyorlar.Kadın anlatmaya başlıyor ve adam eşinin yüzüne bakarak onu dinliyor.Kadının konuşması bitiyor sonra adam birşeyler söylüyor.Her iki tarafta ikna olmuş gibi.Sakince tekrar yürümeye devam ediyorlar.Bense ilerlemekteyim ve önümde yürüyen çiftlere doğru yaklaşmaktayım.Pişmanlık ateşi sarmış olacak ki adam ve kadın tartıştıkları konuyu anlatıp bir taraftan da özür diliyorlar birbirlerinden.Ulaşacağım noktaya az kala birbirlerine söyledikleri özürleri duymak mutlu ediyor beni ve düşünce sandığımın kilidini açıp iç alemimde dolaşıyorum.

"Her zaman ne varsa onu gör. Acele etme. Bir şeyi yanlış anlamaktansa anlamamak daha iyidir." sözü geliyor aklıma Osho’nun.Fani dünyanın aceleci insanları olmuşuz biz ve doğarken bizi güldürmeyen dünya aslında özümüzü unutturmuş bize.Unutmasaydık kirli gürültüler,görüntüler oluşmazdı çevremizde.Hem insan eşrefil mahlukat değilmiydi.Varlıkların en yücesi,değerlisiydi.Böylesi değerli bir varlık eğitimsizliğe mahkum edilemezdi.Öğrenmeliydi değerlerini.Bilmeliydi,bildikçe olgunlaşmalı,olmalıydı.Fakat olmak için dinlemek gerekiyordu.Sahi her ne durumda olursak olalım iyi birer dinleyici miyiz soralım kendimize.Hem karşı tarafı anlamak için ya da kafamızda kurduğumuz yanlış düşüncelerin,önyargıların yıkılması,buzların erimesi için de öncelikle öfkemizi susturup karşı tarafı dinlemeliyiz.Bu durum doğru anlaşılabilmek adına önemlidir.Yıkım oluşturmamak için, eksilmemek için dikkat kesilip dinlemeliyiz.Yıkmak kolaydır ama yapmak zordur.Bunun için sabır gereklidir.Sabırlı olalım ki o işin meyvesini alabilelim.Yıkmayalım,kırmayalım misafir kaldığımız ev olan gönülleri.Yapalım inşa edelim,bilgi tuğlalarıyla örelim zihinlerimizi.Çok konuşmaktansa çok dinleyelim.Çünkü çok konuşmak çok bildiğimizi göstermez.Bilge insanlar az ve öz konuşup çok düşünenlerdir.Bir düşünürün dediği gibi "Konuştuğun zaman sadece bildiklerini tekrar edersin ;Ama dinlersen yeni şeyler öğrenebilirsin.".Biz de dinleyerek genişletelim zihnimizin sınırlarını.İrkilten korna sesiyle susan zihnim ,ulaşmak istediğim yerin önünde olduğumu farkettiriyor.