Kendisiyle karşılaştığımda içimdeki kıpırtıları anlatamam. Duygunun renkten renge girmesi onunla karşılaştığımda zirveye kadar çıkar, mutluluğumun dozunu arttırır. Bilmiyorum ama bu duygularla hemhal olduktan sonra, bağımlılığım daha çok artar. Kendimi onsuz yalnız ve dayanaksız bulurum.
Bazen birlikte gezintiye çıkar, gezdiğimiz yerlerin manzarasının yanı sıra, karşılaştığımız kişilerin kültürel etkinliklerini, yaşamlarının gerçek boyutunu da öğretir bana…Buna benzer nice şeyler katar hayatıma…Galiba ona olan duygumun kaynağı da burada yatmakta, beni çekici bir gücün etkisiyle cezp etmekte. Yılların birikimini bana aktarırken kararlı oluşu, ısrarla benim yanlışlarımı düzeltmesi, bir sığınaktaki güven ortamını hazırlar, ruhuma huzuru tattırır. Kelimelerin dilini çözen şifredir benim için o…Fakat onunla karşılaşmamın sık sık olması bu şifrenin çözüm etkisini arttırır. Ayrılık zamanlarımız olduğunda, yine sözleşip buluşacağımız saati kararlaştırırız. Mutlaka, ama mutlaka buluşmaya özen gösterdiğimiz için, bağımlılığım ve mutluluğum yine artar, her, zaman kırıntılarında…
Belki bu aşkın eksikliğindendir ki, toplum olarak boşlukta yuvarlanma bizde yoğunlaşmış, bunun sonucunda tutarsızlık ve kendini koyuverme bizi alıp götürmüş. Sahi Allah (CC)’ın ilk ikaz ettiği “oku” emriydi değil mi?
Ama aslında geç kalmış sayılmadığımızı, yeni bir aşk yaşayabilecek gayreti gösterebileceğimizi bildirmek, umutların yaşama geçirilmesinde, ona kendimizin teklif etme cesaretini yüklenmemiz gerektiğini bildirmeliyim. Bu konuda ilk adımı attığımız taktirde, kazançlı olamamanın burukluğu bizden fersah fersah uzakta olacak, aşkımız boyut kazanacaktır.
Aşk ve sevgi her şeyin başı olduğuna göre, sevgi eksenine tabi olup, yörüngeden çıkmadan, ruhumuzun can damarı olan aşkımız kitapla dargınlıklarımıza bir son verip, okuma eylemini hayata geçirmeliyiz. Herkese selam ve sevgilerle.