DÖNÜŞÜ OLMAYAN ÖNYARGILAR
İnsan vardır fark edilmez süsünden.
Kimi farksızdır koyun sürüsünden.
Her gördüğün şekle kapılma,
İnsan belli olmaz görüntüsünden.
Ömer Hayyam

İnsanoğlunun fıtratında hata yapmak vardır. İnsan karşısındakinin kalbini, neler yaşadıklarını bilemez. ‘Hz.Mevlana "İnsanları kitaplar gibi düşün ve kapaklarına bakıp aldanma. Asıl değerini okumaya başlayınca anlarsın!" diyerek ne güzel söylemiş. İnsanlar ile ilgili asla ve asla acele kararlar vermemek gereklidir. Arkadaşlarımdan bazıları ile sıkıntılar yaşarım… Derim ki; ‘Kesin arkadaşımın hayatında giden kötü bir şeyler var. Bundan dolayı bilinçsizce böyle davranıyor bana… Onu anlamalıyım, yardımcı olmalıyım’ derim. Kişisel Gelişim Uzmanı Ahmet Şerif İzgören bir kitabında şu hikayeyi anlatır: ” 1962 yılı, Hava Kuvvetleri Çiğli Üssü’nde görevli bir üsteğmenin İzmir Türkay Koleji’nde derse girmesi gerekir. Sınıfa girer, tüm öğrenciler ayağa kalkar; bir öğrenci hariç! Öğrencilerden biri subayın gözlerine baka baka ayağa kalkmaz, üsteğmeni arkadaşları önceden uyarmıştır: “Özel okul, öğrenciler şımarık” diye. Üsteğmen öğrenciye bağırır: “Bu ne terbiyesizlik! Sınıfa bir öğretmen giriyor ve sen ayağa kalkmıyorsun, ben sana haddini bildiririm, kalk ayağa!” Öğrenciler cevap verir: “Arkadaşımızın bacakları yok!” der. Bir hikâye de önyargıyı şöyle anlatır; "Uzaklarda bir köyde kocası çocuğu doğmadan ölmüş tek başına yaşayan hamile bir kadın kendisine arkadaş olması açısından dağda yaralı olarak bulduğu bir gelinciği evinde beslemeye başlar. Gelincik kadının yanından bir an bile ayrılmaz.
Her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da oldukça uysallaşır. Bir kaç ay sonra kadının çocuğu doğar. Tek başına tüm zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadır. Günler geçer ve kadın bir gün bir kaç dakikalığına da olsa evden ayrılmak zorunda kalır.
Gelincik ile bebek evde yalnız kalmışlardır. Aradan biraz zaman geçer ve anne eve gelir. Eve geldiğinde gelinciği ve kanlı ağzını görür. Anne çıldırmışçasına gelinciğe saldırır ve oracıkta öldürür hayvanı. Tam o sırada içerideki odadan bir bebek sesi duyulur. Anne odaya yönelir Ve odada beşiği beşiğin içindeki bebeği ve bebeğin yanında parçalanmış olan yılanı görür."
Einstein’in bir sözü vardır: "insanlardaki önyargıyı parçalamak benim atomu parçalamamdan daha zor " Ben bu sözün güçlü bir önyargı oluşturduğu kanaatindeyim.

‘Önyargı; Bir yapbozdaki küçücük parçaya bakarak;
o resim hakkında fikir yürütmeye benzer.’