Yeni evlenmiştik, beş ay olmuştu. Bir hayalim vardı, o da anne olmaktı. Bazen düşünüyordum ya anne olamazsam diye... Çalışıyordum iş yerinde arkadaşım Sende bir değişiklik var dedi. Nerden bilebilirdim ki hayatımın biranda tamamen güzelleşeceğini... Sabırsızlanıyordum, sonuç beklerken... Yarım saat bana bir ay gibi geldi. Sonucu istedim labaratuvarda ki bayandan... Baktı gözün aydın ANNE oluyorsun dedi. Şaşkın şaşkın baka kaldım. Hemen İlk işim eşimi aramak oldu duramadım akşamı bekleyemezdim. Ve aradım tabi şaka yapıyorum sanmıştı 😊 pek bir tepki veremedi. Bende üzülmüştüm, acaba sevinmedi mi diye. Aslında o benden bile şaşkın ve çok mutlu olmuştu eminim. Haftalar geçmiyordu resmen. Şafak sayıyordum asker yolu bekler gibi bebeğimi bekliyordum. Herkes çok heyecanlıydı. Ama ben daha bir değişik duygular içerisindeydim. Annem tabi ne olacağını merak ediyordu herkes gibi ama ben biliyordum sanki. Doktora gittik hemen sordu annem... Bir oğlum olacaktı. Rüyalarımda bile gördüğüm bir oğlum... Çok mutluydum. İçim içime sığmıyor avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum oğlum olacak diye... Ve onun doğacağı günü bekliyordum sabırsızlıkla. Gün geldi çattı tabiki 12 saat onun için zor mücadeleler verdim. Aklıma ölüm bile gelmişti. Kendimi düşünmüyordum bile... Bebeğim bu zor hayatta tek başına yapamaz bensiz Allah’ım sen bizi koru diye dua ediyordum. Nefesim kesiliyordu. Ama bebeğim içindi herşey. Ben olmazsam dayanmazsam kim korur kollar diyordum kimseye güvenemezdim. Direndim ve ilk ağlama sesini duydum. Oğlum dünyaya geldi. Onunla beraber yeniden doğdum. Yeniden hayata başlıyordum. Gözümde sadece o vardı başka hiçbirşey düşünmüyordum. Ağrıyı, acıyı, sancıyı unuttum. O kadar güzel kokuyordu ki anlatılmaz kelimeler kifayetsiz kalır. Herşeye sil baştan bebeğimle başladım. O benim nefesim, o benim dünyada ki cennetim iyiki varsın mis kokulum hayatıma girdiğin ilk andan itibaren şükürler olsun Rabbime. Sen ne güzel bir duygusun. Seni çok seviyorum canım yavrum. Boncuk gözlü mavişim.