“bu gün ne güzel bir gün”

bunu dün söyleyecektim..
mutluluğu yaşamak varken…

dün ne güzel bir gündü; Şükür seni Yaratan’a
bana yazana..

sevmek “susmak”mış meğer
susmak ne güzel cevap..
susmak!
gözlerini kaçırmak.. yere; olmadı başka tarafa bakmak..
Leydim de öyle yapar. gelmek istemiyorsa.. (ondan öğreneceğimiz ne çok şey varmış)
sen de gülüyorsun.
başka taraflara bakıyorsun
bu sevmiyorsun demek değil ki..
“hakkım var mı” dediğinde de
“sevmiyorum” demedin ki..

ben de bir defa söyledim eşime “doğum günümü” taaa ilk konuştuğumuzda..
burcumu sormuştu da..
ertesi yıllarda hep bir kutlama bekledim olmadı, gelmedi..
ben onunkini asla unutmasam da
hatta Kasımın ikinci pazarını, Nisanın son pazarını.. Şubatın ikisini..
ısrar edince de “hüviyetinde Aralık yazıyor” demişti..

sustundu gene birkaç ay önce; doğum gününü ilk kutladığımda
dün öğrendim “face sayfanı açan sallamış” olsun ne gam..
dün o tek mumu söndürürken
ilk defa resim çekildik.. yan yana
ve ilk defa kimsenin bilmediği şeyi fısıldadın
“bu gün benim doğum günüm”

ve ilk defa aynı tabaktan yedik..
ilk defa karşı karşıya oturduk
mutluydun.. mutluydum
mutluyduk..

Şükür.. düne..
doğduğun güne
seni Yaratana
sevdirene