ADI EYLÜL
Sonbaharı seviyorum. Mevsimlerin filozofudur. Hayatın kısacık bir özetidir derin düşününce. Daha dün yeşillenmeye başlayan yaprakların canlı bakışları bugün rüzgârın serin nefesiyle ferini yitirmiş gibi. Her sonbaharda, ruhum güzün sarı yapraklarını süpürmeye çalışıyor odalarından, Kızıl ve sarı akşamlarında, gönlümün suskunluğu vardır yaşlarım kere. İki yanı servilerle çevrili o dar yolda binlerce kez gazellerle yarışım gelir aklıma her gözlerimi kapadığımda. Vişne ağaçlarının sarıdan kızıla rengini ararım elimde fırçam paletim, tuvalimde bulamadığım rengimle. .Gökyüzündeki kavgaya takılır gözlerim,beyaz bulutun mavisiyle dövüşüne bakarım ta ki güneş batıp ikisinde siyah yok edene dek.Ne zaman bir kaç dostla bir kır bahçesinde otursam,savrulur kıvrılır uçar ve benim elime düşer sarı yaprak.Alırım saklarım.Kuşların göçüne takılır gözlerim.bakar bakar ürkerim.Gökyüzünün sonsuzluğu korkutur beni göç edemem başka kıtalara,bir kırlangıçtan bile cesur olmadığımı anlarım.. Rüzgârda kuruyan yaprakların üzerinde yürüdüğümde zamanın ne kadar değerli olduğunu fısıldar kırılgan yaprakların duyulmayan sesi. Mantığın itici gücünü yitiren insan hüzne sarılırmış. Sözüne inat olsun benimkisi. Sonbahar insan yaşamının bir mevsimlik özeti.. Çocukluk gençlik ve sonraki evreler. Belki ağaran saç. Belki bükülen bel, yâda yakına uzak bakan gözler. Bir şarkının yürek titreten nağmesi gibidir sonbahar. Yaşlarımızın sayısıyla ilintili olmayan düş zenginliğidir. Kırlangıçlar, leylekler, sonra tüm göçmen kuşlar ve ağaçlar yeşilini bırakıp giderler. Biran yapa yalnız kalırsın, eğer aşkı doğaya yakıştırmışsan. Terk edilmişliğin ağıdındadır yüreğin. Ve bilirsinki beklemekte güzeldir, Onca ayazın kışın hüznün hazanın bağrında saklıysa yeniden yeşermek.
ADI EYLÜL
Yine apansız değişti rüzgârın yönü
Bir kılıç gibi kesiyor yüreğimi hüznü
Soldu bahçede çimen bağda gül
Bir avuç içinde yaprağım adı eylül
Göveren asmalardan eser yok şimdi
Söz etme baharlardan, sarılar giydi
Bağ bozumu, yürek hüznü sarı tül
Bir avuç içinde yaprağım, adı eylül
Bitecekse yine yeşil sevdalar, giderim
Bilmem kaçıncı bağ bozumunda yüreğim
Gözler yorgun, hummalı gidişlerde gönül
Bir avuç içinde yaprağım, adı eylül
İnsan hüzünle, sevinçle coşkuyla güzeldir. Her düşünceyi besleyen bir duygu ırmağı vardır.
Yüreğinize akan incecik dereler hep sevgi yağmurlarıyla beslensin.
Yolunuz mavi olsun.
sudi çandır