gölgemizden kaçardık..
ya da taştan taşa basarak koşardık
bir yere giderken..
çocukça oyunlar oynardık
bardaktan bardağa aktarılırken üfleyerek soğutulan
su katılmış çok şekerli çaylarımızı içerken bile yarışlardaydık;
senin anan daha çabuk giydirirdi papbanı
senin çantan büyük
kitapların yeni,
kalemin, defterin..
sizin köpek kocaman
sizin atlar en hızlı..
sizin öküzler güçlü
sizin koçlar gürbüz
tekeler en büyük boynuzlu
sizin sürü çok
eviniz sıcak
tarlalarınız yakın
kavaklarınız uzundu
bizim zaten ceviz, kayısı, badem
karadutumuz bile yoktu
can eriği?
..
Japon kirazı?


amaç ne çay, ne de başka hususta yarıştı..
önemli olan birlikte bir şey yapmaktı!
zaten; senden önce başlamam yasaktı,
çayımı senden önce bitirmişsem
bir dakikada senden çok kelime okumuşsam
ödevleri senden önce bitirmişsem
ya da başka bir yarışta bile kazara senden önceysem,
yahut daha çok sektirtmişsem suda kayrak taşı
dinmezdi gözleriyin yaşı
iki saat mızıldaman durmazdı
hazırdı bin türlü bahanen
başımın püsküllü belası!
olmadı anam tenimi burardı
“o güçcük agası”
işmar ederdi “cınnıtma hu cadıyı”
..
“va gadınım, o uvanıvırı”


öyle ya da böyle bir şekilde geçerdin beni
evelallah her yarışta öndeydin
netice değişmedi;
ilk dünür sana gelindi
şehirli olmaya hevestin
herkesten önce evlendin
yaşadın gerdeği..
..
anan-baban “dünden razı”


bilirsin; ben hâlâ yaprak bile koparamam
hâlâ taşlara basamam, koşamam
çalıya taş
kuşlara sapan atamam
can yakamam, ürkütemem
cevize, armuda, bademe dayak vuramam
öküze, eşeğe değnekle asla
acele etmem
çay içerken de
bir de
hazzetmen düğünlerden
o günlerden beri
..
şuramda bir sızı!


köye uğradığımda bazen kıyıya inerim
senin için de
yine yassı kaygan taşlar biriktiririm
önce sen atardın suya
sektiremezdin
...
atayım.. istersin
vazgeçerim..
gene atmak gelmedi içimden
seni geçmemek için
artık kimseler yok burada
..
yapayalnızım
!
yapayalnız
..
senden beri..

komşu kızı!