2012 yılında aşağıdaki metni yazmıştım:

... AKP ve Tayyip Erdoğan ABD güdümünde Hafız Esad muhalifliğini en uç noktalarda yaşamaya devam ediyor. Batı dünyası Esad’ı henüz silmiş değil. Esad’lı da bir çözüm bulma umudunu taşıyorlar.
Esad batının çizdiği yoldan gider de, iç savaş durursa, Esad iktidarda kalırsa acaba Türkiye’nin hali ve olur.

Sen adamın ülkesinde çıkan iç savaşı destekle, isyancılara karargah ol, silahlandır. Sonra da "Esad’lı çözüm istemiyoruz" diye dünyaya ilan et...

Tüm bunların yanında Esad iktidarda kalmayı başarırsa Türkiye için sonuçları ne olur hiç düşünen var mı? En uzun sınırımızın olduğu Suriye ile yıllarca PKK ve su meselesi yüzünden gergin olan ilişkiler Hafız Esad’ın ölümünden sonra yumuşamıştı. Oğul Esad’la kurulan iyi siyasi ilişkiler büyük bir ticaret hacmini de beraberinde getirdi. Sınırlar açıldı. Sonra ne oldu? Malum... Esad kalırsa, halen bize sorun olan PKK’nın Suriye’de nasıl palazlanacağını ve bizzat Esad eliyle desteklenip Türkiye’ye nasıl musallat edileceğini varın siz düşünün.

Diğer siyasi, ekonomik ve stratejik kayıpları yazmaya bile gerek görmüyorum.

Metnin orijinali: BEŞAR "ŞAŞAR" AMA YA ŞAŞMAZSA... YA ESAD GİTMEZSE



2017 yılına gelindiğinde Suriye’de batağa saplanıp, tek başımıza kaldığımızı artık hepimiz görebiliyoruz. Birilerinin gaza getirdiği Recep Tayyip Erdoğan, ’Ortadoğu fatihi’ rüyasından geç de olsa uyandı. Lakin Beşar Esad ile tesis ettiği dostluğun geri gelmesi mümkün değil.

Kaybeden Erdoğan nezdinde Türkiye’dir.

Rusya ile ABD Türkiye’nin Suriye ile ilgili hiçbir projesine sıcak bakmıyor.
Operasyona devam eden TSK’nın da nereye kadar devam edeceği tam bir muamma.

Kısaca dolduruşa gelen Erdoğan, Türkiye’yi Ortadoğu’da geri dönüşü oldukça zor bir duruma soktu.

Mısır, Suriye, Irak tüm Ortadoğu politikalarında sınıfta kaldık. Bölgede tamamen yapayalnız kaldık.