Tercihim akşam güneşinden yana, hazan düşmüş bir bahçe gibiyim,
Üşüyorum.

tercihim hüzün
hüzün emiyorum sabah yağan yağmurun ıslaklığından.

ağaçlarda tek tük kalmış meyveler bir kaç sararmış yaprak.
kimsecikler yok herkes sırtlamış hayatı sırtına bir yerlere taşınıp duruyor.
tercihim Arabesk şarkılar:

’Bir başka sevgiliyi sevemem sevemem.’

Savuşuyorum oradan karşıma çıkan uzun dar yolda ilerliyorum; aniden bir kapı çıkıyor karşıma aralık bir kapı, eski ahşap kapıyı sarıp sarmalamış sarmaşıklar


yavaşça içeri süzülüyorum. Sönük ölü ışığıyla bir kandil aydınlatmak isterken odayı duvarlarda gölgeler titreştiriyor.

ay parçası gibi bir kız oturmuş elinde tesbih, başındaki örtüden yüzü çok fazla görünmüyor.

varlığıyla yokluğu belli değil. Bir an başını kaldırıp bir sağa bir sola çeviriyor bir şeyler mırıldanarak; göz göze geliyoruz. Su gibi kızın gözlerinde geziniyorum sessiz adımlarla.
çıkarken kandili söndürüyorum.

kız falan yok odada, ağır bir tütsü kokusuna kandil yağının kokusu karışıyor.

Geldiğim yoldan dönüyorum; ıslak yapraklara basarak yürürken ay bulutun arasından sıyrılıyor yolumu aydınlatıyor.

ağaçların arasından gülüşme sesleri geliyor, tercihim hüzün, hazan düşmüş bir bahçe gibiyim.

’Dudağımda sevda tadı
içimde binbir ümit

sevgilim bir dilek tut
bir dilek tut
bir dilek tut’

11/Ekim/2010/Pazartesi/Bodrum

Yüksel Nimet Apel