Beyaz bir sayfa
Sonrasi gorunmez
Maziye cekilen perde
Kar...

Bir ceylanın ayak izleri,
Yürür peşinden avcı,
Ceylan kaçar kaçmasinada,
Hem hızlıdır avcıdan,
Lakin akıldır hız değil,
Ceylani mağlup eden.

Avcı yürür yavaş yavaş,
Biter bir yerden sonra izler.
Bir fırtına bir tipi,

Nerdedir o badem gözlü
Ceylanın ayak izi,
Avci bir o tarafa bakar
Bir bu tarafa,
Yoktur ne bir ses nede bir iz,

Avci bir ates yakar
Karlarin uzerinde
Karlar erir su olur
Topraga akar olmadan camur
Bir kac ayak izi
Kacmaz keskin gozlerden,
Izler ılık bir ovayi gosterirken.
Artik karlarin eridigi yere ulasir avci

Karda kaybettigi ayak izleri
Artik islak camurda devam ederken.
Yurur avci adim adim
Ve ulasir bir su kenarina
Saatlerce iz surdugu
O nazenin ceylan
Iste tam karsisindadir ki
Avci elinde ki okunu
Yerlestirir yayina
Yayi gerdikce gerer.

Ceylanin gozlerinde
Suda akseden yüzü
Suyun uzerinde
Ceylanin yavrusunun
Gölgesi

Avci bırakır yayda gerilen oku,
Ok yarar havayı da gider,
Saplanir tam kalbine,
Pusuya yatmis kurdun.
Avci böyle bir iyiligi yapmak icin
Ne evinden cikardi
Nede kar kışta yol alırdı
Ceylani canından etmek icin
Yola çıkan avcı.
Aslında Ceylanin ve yavrusunun
Hayatini kurtarmak için uğraşmıştırda başından beri
Haberi dahi olmamıştır.
Kim bilir ne zaman nerede,
Kimin dost kimin düsman,
Olacağını sadece hak bilir.