insan tek doğar
aileyle büyürken kalabalıklaşır yavaş yavaş..
evlenir iki aileyle hatta iki sülaleyle birleşir hayatlar..

bir kişiyle anlaşarak evlenenler çok kişiyle anlaşmak zorunda kalırlar..isteyerek ya da evliliğin gereğince..!

tek kişilik planlarla büyüyenler birdenbire iki kişilik planlar yapmaya mecbur kalır..çok kişiye uyumlu kararlar sayesinde çok kişilerle birlikte yaşanır gider ömürler..!

tek başına insanda bile çözümsüz çelişkiler vardır hayat gereğince..evliliklerde otomatikmen çift sayılar hakim olur planlara ve seçeneklere..!
yani yapılan tek kişilik planlar bozulur çift kişiliğe uyarlanır.

işte yap-boz burada kendini gösterir.
bir taraftan yapılanlar bir taraftan bozulanlar arasındaki dengeler teraziler misali dengelerde hassasiyetler yaşatmaya başlar..!

yap-boz denemeyenler gerçek hayatın tam uyumla yaşanmasının imkansıza yakın olduğunu bilirler.
kolay görünen ama zaman alan yap-bozlar gerçek hayatın akışında herhangi bir değere sahip değillerdir.sadece bozuk verilen parçaların resme uygun tamamlanması istenmektedir.bitince sadece parçalar uyumla tamamlanmış olacaktır.

yap-boz sayesinde hayatı ve her parçasını bir insana benzeterek yap-boz zorluğunu görenler daha temkinli olurlar..!

bir şey başarmanın adına hobi dersek hobilerin en zorudur yap-bozlar..çünkü tüm hobilerden daha fazla zamanı çalabilir insandan..!