Günlük dilde,erkek egemen bir toplum olarak “abazan” kavramı çok kullanılmakta,maalesef o da yanlış kullanılmaktadır:”Abaza”.
Bunu her duyduğumda itiraz etmişimdir lakin “söz” yetmedi,yazmak şart oldu.
Önce biri özel isimdir:
Abaza,Kafkas esasen Abhazya halkından olan demektir.
Abazan ise cins isimdir.
İkisini aynı “anlamda” kullanmanın Abazalara “haksızlık” olduğunu düşünmüşümdür hep ve fırsat doğarsa da açıklamasını da yapıyorum.
Çünkü dil böyledir sonuçta.Bir harf,bir kesme işareti çok şey/anlam değiştirir.
Şimdilerde pek kullanılmasa da “re’sen” dersek,kendiliğinden anlamındadır;kesme işaretini kaldırır kullanır ve “resen “dersek olur “ip.”
Abazan da sözlüklerde şöyle açıklanmaktadır:
Bir sıfat olup,
1-Karnı aç olan ( argo),
2-Uzun süre kadınsız kalan (erkek).TDK Sözlüğü,S/2 ve 2005 basımı.
Bu yazım sakın “burası “için anlaşılmasın ama!
Facebookta / sosyal medyada koca koca adamlar ve de entelektüel “geçinen” bir yığın insan da aynı hatayı yapmaktadır hala.Belki bir “ses” verebilir,bazen burayı okuyup da ziyaret ederlerse.
Hani Halil Cibran’ın şu güzel sözündeki gibi:
-Bana kulak ver ki,sana ses verebileyim!
Duyduğumda biraz mahcubiyet hissettiğim bir kelime daha var: si.tin sene.
Hele hele bazılarının bunu “hava atmak” için kullanıyor olması bir “cehalet “örneği.
İnsan biraz merak eder/etmeli.
Nedir bu kelime,kavram diye.
Arapçadan dilimize geçen ve 60 yıl gibi uzun zaman ya da sonu gelmeyecek zaman anlamındaki “sittin”dir bu.Kısaca “sittin sene”.