#YAZI - Servan Erdinç
Şiir yazacağım diye çöplük zihniyeti taşıyanlar var.
Aşkın sadece sevilmek olduğunu zannedip, terkedildiği ya da sevilmediği zaman yazdığı kağıtta (Kadınlardan af dileyerek) oruspu v.b çirkefçe sözler kullanan ve bunları şiir diye sunanlar var.
Zamanında ölürcesine sevmişlerde FALAN FİLAN !
Aşkın zamanı yoktur. İnsan hem sevdiğini şiir gibi yüksek değere sahip olan bir sanata meze yapmaz hem de kendi kişiliğini küçültmez.
Yarın bir gün sizlerin de kızınız olacak. O zaman kızınıza böyle şeylerin yazılıp çizilmesini mi istiyorsunuz ? Ha şimdi diyeceksiniz : Servan sen ne acılar çektiğimizi biliyor musun ? Ben de diyorum ki : Yaşadığınız acıların kat kat beterini yaşadım. Buna inanın. Bu zaten yazdığım şiirlerimde kendini göstermektedir. Birde zaten insan kavuşamadığı zaman yürekten sevdiği belli olur. Aşkı gerçek mi belli olur. İnsan içinde taşıdığı ateşe dokunurken, ah çekmediğinde aşıktır. İnsan sevdiği kadın için düştüğü çölleri kirletmediği kadar aşıktır. İnsan sevdiği kadın için geceleri dualarla aydınlatabildiği kadar aşıktır. İnsan çektiği acıları küfürle değil, gökyüzünü ağlatacak kadar güzel bir dille anlatabildiği kadar aşıktır.
Hem ne diyor şems : Sen ol da; ister yar’ ol, ister ‘yara’; lütfun da başım üstüne, kahrın da.
Bir şiir yazarken hem ilerde doğacak kızınızı düşünün, hem şiirin kutsallığını düşünün, hem kendi kişiliğinizi düşünün hem de insanlara örnek olacak olgunluklar sergileyin.
Bu hayat benimdir demeyin. Bu hayat hepimizindir.
Bu hayat denizimizi hep koruyalım.
Hiç kirletmeyelim.
Sevgilerim ve Saygılarımla

Servan Erdinç