İnsanlardan ve küçük hesaplardan anlamıyoruz. Anlamak da istemiyoruz. Bazen öfkeleniyoruz iki yüzlü, içtenliğini yitirmiş dostluklardan, çıkarcı ilişkilerden kaçıp kurtulmak istiyoruz…

Yıldızlı geceler kayboluyor git gide. Kirli düşünceler, onursuz davranışlar, insanın yüreğini incitiyor. İnsanların kirlenmiş nehirlere benzediği bir iklimde temiz ve onurlu kalmak ne kadar da zor. Nereye gitsen kahpe ilişkiler kesmiş yol başlarını, ne yana dönsen ihanet…

Susmanın sınırını tüketiyor insan bazen. Haykırmak geliyor içinden insanın var gücüyle, tüm kahpeliklere, satılmışlıklara. Tiksindiriyor ucuz çıkar ilişkileri… Durmadan bir öfke büyüyor içinde insanın, bunalıyor bazen, hiç bir tarafta esmiyor rüzgar, çağıltısı uzak düşüyor suların.

İnsanı ve kahpeliklerini iyi tanıyoruz artık, kirli, aşağılık şeyleri unutmuyoruz. Bir ihanet gününde ikiyüzlülük hançeri nasıl saplanır yüreğe onu ögrendik, ögrendik bir ihanet ne kadar kırar insanı…Bir ihanet faslında bir bıçak ne kadar işler kalbe biliyoruz artık…

Ama yinede insan umudunu terketmeden, dişiyle, tırnağıyla mücadele edip, tüm acılara ve ihanetlere rağmen, inadına, inadına yaşamalı, direnmeli diyorum…

Nuri Can