Ekmek almaya çıktım kahvaltı için
Geceden yağmış kar etrafı kusursuz bir beyazliga, bir temizliğe bürümüştü. Bir ekmek, bir koli yumurta, peynir, (evde zeytin vardı) ve bir paket sigara...
Poşetleri sol elimde taşırken sigara paketinden birini alıp (sanırım oksijene kastım vardı ya da yavaş bir intihar biçimi bilmiyorum) yaktım. Irmak kenarında yürümek istedim biraz. Eve biraz geç gitmekte kusur bulmadim. Hafta sonu olmasından dolayı beni aceleye bekleyen bir programimda yoktu. O halde tadını çıkarabilirim karın, sabahın, yürüyüşün..
»Içimde gururla seyre dalacağım pek az şey kalmıştır bu şehirde. Bunu sık sık dile getiririm arkadaşlarıma ve bu sıklıkların içinde çoğunlukla kendime. Ne bu ihtiyaç fazlası binaları ne de yine ihtiyaç fazlası motorlu taşıtları başım dik bir şekilde savunup bununla gurur duyabilirim. Ayipsanmayacagimi bilsem avazım çıktığı kadar bütün bu bina ve araçların manasizligini haykırırım. Fakat kimsenin bu "daha fazla kazanmak hırsı" kadar bir haykırışı çıkaracak ses tellerine sahip değilim. Belki bunlar benim ciddiye almam gereken son şeylerdir,(ben dahil herkes için ilk olması gerekirken). Çünkü son bir kaç yıldır tartışılan konular bunlar değil. Bunların yerine insanlar daha farklı şeyler için tartışıyor... Daha farklı önceledikleri konular var. Düşünceler, gelecek tasarımları,belki vatan belki millet belki ümmet belki bağımsızlık belki özgürlük belki de bencillik, ve onulmaz hükmetme gücünü elde etme tutkusu. Bunları gerçekleştirme ise keşke iletişim ile medeni bir şekilde çözüme kavuşturulsa.
» Barış güzel şey doğrusu. Keşke bunu herkese anlatabilsem. Fakat savaş bambaşka bir şey. Savaşlarda insanlar ölüyor,şehirler,ülkeler yakılıp yıkılıyor. Kadınların ırzlarına geçiliyor,kundaktaki çocuklara bile kursunlar sıkılıyor. Evler yagmalaniyor, evler yagmalanirken,oluk oluk kanlar akıyor. Belki bu vahşetten tat alanlar vardır, insan öldürmeyi erdem sayanlar da vardır. Belki savaş zorunludur. Savaşmak bir onur sorunu da olabilir hatta bir sanatta. Fakat savaş doğal bir şey değildir. Insanın kirli eli demeyeceğim çünkü temizdir o. Emperyalizmin kirli eli ve kendi benliğini emperyalistlere teslim etmislerin kirli eli değmiştir barışa.
»Savaşmak bir yerde ölmek ya bir yerde de öldürmek demek değil midir?
»Irmak kenarında yürümekte iken bunları düşünmek beni korkutuyor. Hangi söylenen gerçek hangisi yalan... kendi gözlerime,kendi kulaklarıma bile inanamıyorum...
Dört yılda bir ülke nasıl barbarlastirilir onu izlemek için eve gidiyorum ...
#mavikalemim