Başlangıçlar mimlenmişti hem de çok uzun evvel. Gölgeler sözleşmişti: Yolda kalan kim varsa atacaklardı bagaja. Ritüel tekdüze gözükse de adı üstünde ritüeldi işte hem de mahremi aykırı kılan bir sağanak mahiyetinde bir terennümdü sihri bozmaya asla gücü yetmeyecek.

Mahlaslar sunulmuştu ve aidiyet duygusu sorgulanıyordu anbean ve kocaman bir buse kondurdu sol yanağıma sahipsiz ve adsız adam. Karaçalısı mıydı bu hikâyenin yoksa yanlışı ya da doğrusu muydu aralıksız sınandığım bir ömrü hep harcarken son kuruşuna kadar ve medyum sırdaş imler bile yüksünmezken ben hangi akla zarar tümceyi ihlal edecektim hem de dönüp dolaşıp aynı noktaya varmayı meziyet bilmişken…

‘’Sahi’’ dedim:

‘’Deyip diyeceğin bitti mi de vedayı sadece bir buseye sığdırıp gitmelerle bozmuşsun aklını?’’

‘’Hadi oradan hem bu denli kibirli olmak mı tek övünç kaynağın?’’

Konuyu yine saptırmıştı belki de sapak bildiği bir ağaç kütüğü kadar hissiz belliyordu beni.

‘’Hem’’ dedim:

‘’Tek sınananın sen olduğu gerçeğini kabul etmek zorunda değilim de. Sonuçta bunca zaman emek verdik bu ilişkiye. Küpeştesinde güneşlenen bir boz ayısın sen...’’

‘’İşte en sevdiğim yönün. Bakıyorum hakaret duymayı bayağı özlemişsin. O zaman yineliyorum çağrımı ya da…’’

‘’Dinliyorum hem de büyük merakla.’’

Gözlerimi kaçırmaktan yorgun ve oldukça sıkılgan bir nida atacaktım ki aklıma gelecek son şey çıktı ağzımdan.

‘’Dirayetimi mademki sınıyorsun o zaman ben de herkese yayacağım ve göreceksin dünyanın kaç bucak olduğunu!’’

Beklenmedik bir söylem ertesi hangi darbeyi alacağımı kestirmenin verdiği heyecan ile mırıldandım yine de duymadığını beyan etmesini bekledim oysa duymuştu:

‘’Korkacağımı sanıyorsan yanılıyorsun sanırım okumadın bu günkü gazeteyi hem de daha bir saat geçmedi polisle irtibata geçeli.’’

Tüm sakinliğini korumanın ötesinde kendinden emin tavrıyla yine şaşırtmıştı beni.

‘’Ne yani, bu yalanlarına inanmamamı mı bekliyorsun?’’

‘’Kızım, sen giderken ben kaç kez arşınladım o yolları. Büyü artık ki kendini o kadar da akıllı sayma bak elimde her şeyin kaydı.’’

Neyin kaydı olabilirdi ki benden gizlediği ve bariz bir korku çöreklenmişti içime.

İflah olmaz bir sahtekârla mı paylaşmıştım onca zamanı?

‘’Üstelik bilmediğin başka şeyler de var ve senin bilmediğini yeni yeni öğrenen onca insan. Hadi, sen de sav sıranı ve bitirelim artık şu sıkıcı hikâyeyi. Üstelik kibrin de iyice sıkıcı olmaya başladı. Ne yani köyün tek delisi ben miyim? Sır küpü belledin beni iyice.’’

İş iyice çığırından çıkmış ötesinde bir düelloya dönüşmüştü adeta. Son zamanların en aykırı savaşı idi aramızdaki o soğuk rüzgârlar üstelik ortada hiçbir neden yok kala kalmıştım tüm çıplaklığı ile gerçeklerin ve bir ömür görmez gözlerim yeni yeni açılıyordu ki çok da geçti artık her şey için…


*

‘’Başka diyeceğin var mı kızım?’’

‘’Hayır, hâkim bey: Deyip diyeceğimi söyledim aslında tek bir sorum var tabii ki izin verirseniz.’’

‘’Burada soruları ben sorarım yine bir kereliğine mahsus de bakalım ne diyeceksen.’’

‘’Diğer kadınlar diğer kadınları bulabildiniz mi? Aslında o sık sık gittiğimiz göl evinin bahçesinde kazılı olabilecekleri aklıma geldi ve son bir şey daha…’’

‘’Oraya sayısız ekip gönderdi emniyet müdürlüğü. Sen de canını sıkma artık en azından cezasını verdin şey tabii ki de buna karar verecek olan sen değildin ama… Duruşmaya on gün sonra kaldığı yerden devam edilecektir. Sanığın iyi hali göz önünde bulundurularak ve hapiste yattığı üç ay göz önüne alınarak ayrıca yeniden hastaneye sevk edilip geçireceği operasyon da dikkate alınarak şartlı tahliyesine karar verilmiştir.’’

‘’Efendim…’’

‘’Kızım kararı açıklıyorum üstelik mahkemedeki sanık da sensin.’’

‘’Aklım almıyor hâkim bey. Hem suçlu hem kurban nasıl olabiliyorum ben böylesi bir yaşanmışlık ertesi?’’

‘’Bunu bana mı soruyorsun kızım? Asla unutma; kanunun kestiği parmak acımaz her ne kadar mağdur olduğun gerçeğini kabul etsek de. Hem unutma hayatın kaldığı yerden devam edecek üstelik tek kurban da değilsin. Var mı diyeceğin başka?’’

‘’Sadece eskisi gibi yürümek istiyorum ve rahat uyumak.’’

‘’Merak etme sen en azından yeni bir azılı katil nöbeti devralana dek sen de tüm kadınlar da rahat uyuyacak. Evet, duruşma sona ermiştir.’’