ÖFKEDEN ŞİDDETTEN TECAVÜZDEN BESLENİR OLDUK

Ne oldu bizlere, tasada kederde, sevinçte, kıvançta bir idik
Hani komşumuz aç iken, biz tok yatmaz dık
Fakir fukara, garip guraba, emekli, dul yetim işsize, karınca kararınca
Yardım ederdik
Dinimizi, diyanetimizi Allah ile kul arasında huşu içinde yaşardık
Çıkarlarımız için cenneti satmazdık, himmet toplamazdık
Haram yemezdik, hırsızlara sıcak bakmazdık, haram yiyeni kınar dık
Aramıza almazdık, toplumdan dışlar dık
Ekmeğimizi suyumuzu, rızkımızı helalinden kazanırdık, yetim bedduası almazdık
Komşu komşunun külüne muhtaçtı, komşulukta sevgi, saygı, hoşgörü vicdan vardı
Evimizde, huzur, iş yerlerimizde huzur, çevremizde huzur, ülkemizde huzur vardı
İnsanlar arsında, barış kardeşlik, aşk, sevgi, dostluk ahbaplık, sıcaklık vardı
Milli ve dini bayramlarımız coşkulu, heyecanlı yaşanırdı
Boşanmalar azdı, aile içinde, eşler arasında aşk vardı, sevgi vardı huzur vardı
Kadınlarımız, kızlarımız, annelerimiz babaannelerimiz gönül rahatlığı içinde
Alış verişlere çıkar, çay bahçelerinde neşeli muhabbetlere dalardı
Sokaklarda, toplu taşıma araçlarında bayanlara, ne taciz, ne şiddet ne tecavüz vardı
Öfkeden, şiddetten beslenir olduk
Ya şimdiki ülkemizde yaşadıklarımızın tümü, hepsi anılarda kaldı

Ali Cemal AĞIRMAN