Şehirden çok uzakta bir köy okulunda öğretmen, beşinci sınıf öğrencilerine performans ödevinin nasıl yapılacağını tahtaya şekiller çizerek uzun uzadıya anlatır:
__Çocuklar önce kendinize bir plan hazırlayın. Çeşitli kaynaklardan yararlanarak materyaller toplayın. Ödevinizi görsellerle zenginleştirin. Mutlaka zamanında teslim edin, der. En son olarak da üstüne basa basa:

__Çocuklar, kapak çok önemli. Kapaksız performans ödevi asla olmaz. Kapaksız ödevle sakın karşıma çıkmayın. Kapağın üzerine adınızı soyadınızı yazmayı da ihmal etmeyin, der. Öğretmen konuyu çok iyi izah ettiğini düşünerek sandalyesine oturur ve paydos zilinin çalmasını bekler. Öğrencilerine on beş gün içerisinde ödevlerini teslim etmeleri gerektiğini iyice tembih eder.
Ertesi günü sınıfa girdiğinde şaşkınlığını gizleyemez. Çünkü sınıf müthiş turşu kokmaktadır. Daha ne olduğunu anlamadan öğrenciler, turşu kapakları masanın üzerine sırayla bırakırlar. Ayrıca, turşu kapaklarının üzerine herkes kağıt yapıştırmış ve özenle adını ve soyadını yazmıştır. Öğretmenin bir an dili tutulur. Ne söyleyeceğini şaşırır. Daha henüz şaşkınlığı geçmemiştir ki sınıfın kapısı küt küt vurulur.”Giriniz!” bile demeden beş altı köy kadını sınıfın ortasına dalar. Yüksek sesle konuşmaya başlarlar. Aralarından esmer olanı bir hayli sinirlidir:
__Hocanım, Allanı seversen turşu kapaklarını niydecen? Goca şeherde gapak mı bulamadın! Bu Hırbolar bizim turşuların gapaklarını biz gormeden çalmışlar. Sizin yüzünüzden turşularımız bozulacak. Biz gocalarımıza ne diycez? Öğretmen şaşkın öylece bakakalır. Alçak bir ses tonuyla:
__ Siz gidin hanımlar. Ben onlara bu densizliğin hesabını sorarım. Kulaklarını bi güzel uzatırım, der. Kadınlar sınıftan çıkınca sandalyesine oturur ve sinirden gülmeye başlar. Bu defa şaşkınlık sırası öğrencilerdedir. Öğretmen çaresiz ve tükenmiş bir ifadeyle:

__ Çocuklar, yarın turşu günümüz olsun. Sayenizde birden turşu canım çekti. Anneleriniz bulgur pilavı da pişirsin. Yanına bir de ayran… Offf ! Yarın birlikte yapalım bayram, der…



Yazan:MEHPARE GÖKÇE