Arada kendimi tekrarlıyorum.
Kendimi başka birinin yerine koyuyorum.
Düzgün cümleler kurmaya çalışıyorum.
Arada vefat etmiş babama durmadan fatihalar okuyorum.


Arada saatlerce kitap okuyorum.
Aklıma hiç gelmemiş düşünceler kuruyorum.
Kurak bir ovaya bakıp onu deniz diye kabul ediyorum.
Arada çocukluğumu ağlayarak özlüyorum.


Arada isimlerini unuttuğum arkadaşlarımı hatırlıyorum.
Başımı semaya çevirip uzay dünyasını anlamak istiyorum.
Dört yanıma bakıp olup biteni anlamaya çalışıyorum.
Arada yanımdakiyle bilerek tek kelime konuşmuyorum.


Arada hayallerime kavuşmak için daha da umutlanıyorum.
Kimseyle aramı bozup kendimi üzmüyorum.
Gelen veya gideni normal karşılıyorum.
Arada susan yahut konuşanı öylesine dinliyorum.


Arada yeni bir roman yazmaya başlıyorum.
Yarıda bıraktıklarıma canım istediğinde geri dönüyorum.
Aramadıklarımla günler sonra irtibata geçiyorum.
Arada herkes benden bahsetsin istiyorum.


Arada aynı duyguları aynı şiirde kaleme alıyorum.
Sevdiğime içimdeki kalbi gösterme gayretinde oluyorum.
Sevmediğimle karşılaşmak istemiyorum.
Arada tanımadığım bir insana kalbimde ne var anlatmak istiyorum.


Arada beyaz bir sayfaya sadece tek bir sözcük yazıyorum.
Gün oluyor kayda değer bir şey yapmıyorum.
Gün oluyor zamanın nasıl geçtiğini hiç anlamıyorum.
Ve arada zamansız yaşayıp yaşadığımı sanıyorum.