diyar-ı gurbet ellerde
ne gahırlar çekdin kimbili(r)
ne acılar, ne kasavet, gam
varsın selemin gelmesin de
eyi olduğunu bilseydim.. hiş deği(l)

nerde nasıl deye
uykularım gaşmadan
vara hayalına sarılaydım
ellerin deye yansaydım da
acaba başında bi i şmi varı kı deye yanmasaydım
Ismayılımm

böyle yazmışsa Yaradan
gader böyleyise ben neyden
ne gelir elden,
hepi(ği) Allah’dan
eyi olduğunu bileydim de
kırkyıl “sebeb oldum” deye
yanmayaydım
ömrümüzü gavır ettik, heder etdik gurbette
vara uzakdan bi tefacık görseydim
gara toprağa girmeden
Ismayılıımmm..



“Ismayıl ölmüş derseler
yaban çeşmeden yursalar
gurbet ellere gorsalar
açık geder iki gözüm”

“ben yanarın Ismayıla
gurbete düşen gullara
uçamadık daldan dala
etme keder iki gözüm”

“ben oldum bi bahdı gara
derdim erişdi dağlara
beni unut dön sılana
olma heder iki gözüm”