Sevdiniz mi hiç ? Ne de saçma sordum, kim sevmez ki? Hepimiz severiz. Kimimiz karşılıksız, kimimiz mecburiyetten, kimimiz doğuştan..
Hani aşk insanı dedikleri insanlar vardır. Doğarken sevmek için doğarlar adeta. Her kelimesinden bir edebiyat, her hareketinden bir sevgi seli dökülür. Çok severler hani. Hatta sormak istersin nasıl sevgi bu anlat biz de sevelim dersin. Ya hiç anlatamaz küçük kalır kelimeler, ya da anlatır senin anlayamayacağın kadar büyük kelimelerle.. anlayamazsın :)
Büyük insanlardır büyük sevenler. Kocaman kalpleri vardır; içine herkesi alabilecek kadar kocaman, ama sadece 1 kişiye kapıyı açacak kadar sadık. Büyük büyük nefes alırlar; dertleri mi büyük aşklarından yoksa kederlenip içtikleri sigaradan mıdır bilemezsin. Büyük bağlanırlar sevince. Sadece yüreğini değil, hayatını bağlar karşıdakinin iskelesine. Belki çürümeyi bekleyecektir orada, belki yeniden yazılmayı. Bilmez, düşünmez de zaten. Her hareketiyle, her nefesiyle, her bakışıyla sever sadece.
Seven adam büyüktür de sevilen kadın nasıldır dersin? Böyle bir sevgiye layık olmuşsa dudaklar lâl olmalı karşısında. Kim istemez böylesi sevgiye sahip olmayı? İşte mesele de budur zaten.
Adam sever kadının seveceğini umut ederek, içten içe.. Adam bağlanır ortada bir şeycik yokken günden güne.. Adam herşeyden vazgeçmeye hazır; ta dününden bugününe..
Döker içindekini sevgiliye. Öyle bir döker ki içi akar sanki kadının içine. Adamdan geri bişey kalmamıştır. Boşluktur sonrası, huzurdur, mutludur.
Bitmiştir her şey. Yarın nikah tarihi almaya gidecektir. Severken kadına sormadığı gibi; hayalini kurarken de danışmaya ihtiyaç duymaz. İhtiyacı da yoktur zaten; kalp onun hayal onun.. O kısacık zaman dilimi içinde evlenir, çocuk bile yaparlar hayalinde. Tam çocuğu hangi okula göndersek diye düşünürken okulun çatısı pat diye düşüverir kafasına ben seni sevmiyorum diyen yabancı bi kadının sesiyle.
Önce çocuklar silinir gözünün önünden, sonra evliliği.. Sanki yaşanmış da geriye sarılan bir film şeridi misali. Hayaller bitince dönebilir adam gerçek hayata.
Algılayamaz, konuşamaz. Film şeridi biraz fazla geriye sarmıştır hayatını. Küçük bir çocuk olmuştur. Onun kadar savunmasız, onun kadar masum, fazla da konuşamayan. Tamam çıkabilir ağzından istemsiz ve silikçe. Bilinçsizce kalkıp giderken umudu hızla arkada kalmaya, sevgisi de sanki daha büyümeye, daha da can yakmaya çalışmaktadır.
Bundan sonrası ne olacaktır? Neden sevmemiştir ki adamı?
SORUN; KARŞIDAKİNE SORMADAN BERABER GELECEK KURAN AMA HERKESE NASİP OLMAYACAK BİR AŞKLA KADINI SEVEN ADAMDA MIDIR? HİÇ BİR ŞEYDEN HABERSİZKEN BU AŞKLA KURULAN GELECEĞİ ÖĞRENEN VE HERKESE NASİP OLMAYACAK BU AŞKI REDDEDEN KADINDA MIDIR?...