Herkes gibi değildir onlar. Bu yüzden nerede, ne yapacakları bilinmez.

Kin tutmaz, kimseyi kıskanmazlar. Yalana yer yoktur yaşamlarında

Korkusuzdurlar ve onurlarını her şeyin üstünde tutarlar.

Toplumun kuyduğu kurallar ilgilendirmez onları.Genelin ne dediğine değil.kendilerinin doğru bildiklerine bakarlar.

Para onlar için sadece yaşamı iyileştirmek için bir araçtır.

Edebiyatı, tiyatroyu, sinemayı, resmi, rakıyı ve şiiri severler

Duygularını gizleyemezler, acıları, sevinçleri, sevdaları, hayal kırıklıkları yüzlerine yansır hep.

Yaşamı sorgulamazlar uzun boylu. İlerde ne olacağına merak duymazlar. Anı yaşarlar daha çok.

Yalnızlığa mahkum yaşadıklarını bilirler;ama kadim dostluklara her zaman yer vardır yüreklerinde.

Onlar güzel insanlardır.

Onlara imrenir dururuz. Ama onlar gibi olamayız bir türlü.Bu yüzden düşman gibi görürüz onları.

Her yerde ezmeye kalkar, yaşamlarını zehir ederiz.

Ne yapsak onların o renkli iç dünyalarına ulaşamayız.

Bildikleriyle, yaptıklarıyla baş edecek donanımımız olmadığı için, topluma aykırı insanlar diye ilan ederiz onları.

Böylece onları saf dışı bıraktığımızı düşünür, için için seviniriz.

Halbuki yaşamımızdaki güzel anları hep onlara borçluyuz. Onların geniş hayalleri, gülüşleri, yüreklerinden süzülüp gelen gözyaşları, ve tümüyle insani tavırlarıdır yaşamı yaşanır kılan.