19 NUMARALI HÜCRE
Yeni yüzler -3
19 numaralı hücrenin konukları.


AYDIN YUVA

Hemen yanı başında Aydın, Aysel’in kardeşi ve Saim babanın üç numarası. Saygıda kusur etmeyen bir delikanlı. Bu günün babası olarak iki evlada sahip. İsimleri, Ela ve Emir. Ne kadar güzel isimler.
Aydın’ın çocukluğu da bizim aramızda geçti. O zamanlar hepimiz, her gece bir arada toplanırdık. Annem yani kayınvalidem ( Allah rahmet eylesin) çok iyi biriydi. Her gidişimizde güler yüzü ile karşılar, hiçbir torununu ayırt etmeden hepsine aynı sevgiyi gösterirdi. O zamanlarda Aydın çocukların arasında en küçüğü olduğu için çoğunlukla oyun dışında kalırdı. Büyüdükçe aralarındaki mesafe kapandı. Bu fotoğrafta gördüğüm yedi çocuk hep bir arada büyüdü. Aydın’a gelince yukarıda da belirttiğim gibi, evli ve iki çocuk sahibi iyi bir baba. İlk çocuğu Elanur, ikinci çocuğu ise Emir.Yeğenlerim arasında en çok gördüğüm Aydın ve Murat. Aydın fırsat buldukça yanıma uğrar ve halimi hatırımı sorar.Her zaman olduğu gibi şakalarını esprilerini yapar ve gider. Bu arada koyu bir Fenerbahçeli olduğunu söylemeliyim..
Bu günlük bu kadar. Bir sonraki yazımda Anlatacağım yeğenlerimin isimleri, fotoğraftaki sıraya göre Serkan, Aynur, Sebahat ve Murat.
Buraya kadar yazdıklarım ve bundan sonra yazacaklarım 19 numaralı Hücremde son nefesimi verinceye kadar benimle beraber var olacaklar. Son nefesimi verdiğim anda onları da azat etmiş olacağım.
Bu gecelik bu kadar Saim baba. Bu yazımda adını sana sormadan birkaç yerde zikrettiğim için senden özür dilerim. Umarım beni mazur görürsün.
Aslında yazının başında yazdığım, çocuklarımızın oturduğu kanepe koca bir çınar ağacından başka bir şey değil. O çocuklarda köklerini toprağa salmış birer fidan. Fidanlar zaman içerisinde toprağa kök salıp daha heybetli birer çınar ağacı olmayacakla mı? Bize düşen ise zaman içinde onların gelişimini seyredip gurur duymak olacak. Öyle değil mi Saim baba?

17.09.2016/Cumartesi