0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
734
Okunma
Umutlarımın tükendiği yermiş meğer. Hiçbir şey canlandıramıyor eskimiş hayallerimi. Tükenmişim.
Ben buraya ait değilim artık. İnsanlar benim insanlarım değil. Evim bile bana yabancı...
Alışmış buralar bensizliğe. Kabullenmek çok zor. selamlaşmaktan dolayı yürüyemediğim sokaklar ıssız. Kimseler tanımıyor beni, bütün yüzler yabancı.
Umutlarım buruk bir acıyla ellerimden dökülüyor. Şimdi bir belirsizliğe sürüklenmekteyim.
Aslında buralar, sevdayı yalan saydığımdan beri anlamsız. Sevdiğim, hissettiğim zamanlar benimdi buralar. Seninle çoğaldığım zamanlar...Seninle ölmeyi kafama koyduğum zamanlar.
Ayrılmış bir çift görüp te içimin acımamış olması ne garip değil mi? Bu halimi görsen sende yadırgardın. İşte bil ki sevgili ben tükenmişim...
