Dün akşam üstü Kadıköy’de
Dün akşam üstü Kadıköy’de

…..Dün Kadıköy’e gidip, oradan da sahile, o kayalıklardan denizi seyretmek istedim..
, Deniz olmasa olmazımdır’ sıkıldığım anlarda başvurduğum doktorumdur benim deniz....
İnsanlar sanki bu yeri işgal etmiş sahil boyunca kayalıklar da oturmuşlardı; ve uzun süre oturmak için kendime yer aradım....Her taraf pislik içerisinde ne yana baksan çekirdek kabukları, su şişeleri poşetler, daha bir sürü şey..Olmaz, bizden adam olmaz, dün buna bir kez daha karar verdim..
Neyse, bir yer buldum oturdum mecburen.Deniz harika, güneşte harikaydı..Denize yukarıdan bakmakta bi harikaydı…Biraz solumda ama bayağı aşağıda, dalgalara yakın bir kaya üzerinde bir kadın.Oldukça renkli giyinmiş, elinde telefon aralıksız birisiyle konuşuyordu..Etrafıyla hiçbir ilgisi olmayan bu kadının o kadar uzun ve de şiddetli ne konuşuyor ‘.diye de merak etmedim çünkü artık biliyorum hemen herkes aynı şeyleri konuşuyor, abur cubur…
..Erkekli kızlı bir gurup daha geldi.O gurup benimle aynı hıza da bir yerde oturdular ama kızlar /kapalıydı.’’Yukarıda bahsettiğim kadın ise bana yakın’’, onlara daha uzak oturuyordu ama her ikimizin de görüş alanındaydı..
Bir baktım o guruptan bir delikanlı o kadına doğru iniyor ama bir yandan da bir şeyler söylüyordu kadına..Kadın hala telefonda konuşuyordu ve gelen delikanlıyı ne görüyor, ne de duyuyordu..Delikanlı kadının yanına indi ona bir şeyler söyledi ve geri döndü.Ben, kadına, burası tehlikeli buraya neden indin, yada tanıdıktır, diye düşünmüştüm ama gerçeği,kadının bir telaşla gömleğinin arka kısmını pantolonunun içine sıkıştırınca anladım..
Kadın otururken sanırım pantolonu düşük beldi ve kadının beli gözüküyordu.Ben onlardan önce araya gelip oturduğum halde ,kadının belini falan görmedim, ama o delikanlı gelir gelmez görmüş, sonrada kadının yanına inip, hey, belini kapa belin açık diye uyarmış..Kadın hala telefonda konuşuyordu ama bir yandan da eli gömleğinin arka kısmında, ucunu pantolonuna sıkıştırmaya çalışıyordu.Bir kaç dakika sonra kadın ancak dönüp de bakabilmişti arkasına kimmiş onlar diye..Kadın hala telefonda konuşuyor, belli aralıklarla da belini kontrol ederken, ben kalktım..
Kendimizi en rahat hissettiğimiz yerdi Kadıköy, ama sanırım bir süre sonra Kadıköy’de çekilmez olacaktır…Gündüz Yavuz...