Çok çok güzel bir öykü.

İşin doğrusu seçtiğin karakterlere baktığımda Feliçita baştan çok itici gelse de öykünün bir mizahi öykü olacağını düşünmüştüm. Ama tam tersine çok acıklı bir sonla bitti.

Ve bu öykü bana bir gerçek durumu hatırlattı.

Ziraat , iş bankası ve Garanti bankasının olduğu Kadıköy Rıhtımda her gün sivil ya da resmi üniformalı polisler tur atarlar. Bazen de kimlik kontrolü yaparlar. Buna rağmen 18- 19 yaşlarında oldukça zayıf bir genç elinde aynen Feliçita Mehmet'in olduğu gibi bir poşetle dolaşır ve Feliçita Mehmetten farklı olarak Bali koklar. ( İşin doğrusu senin öykündeki kahramanın da - eğer poşetten çekiyorsa tiner değil bali kokladığını sanıyorum. Zira tiner uçucudur. Poşede kunup da çekilmez sanıyorum.)
Neyse...Bahsettiğim bu genç özellikle atmlerden para çekenlere yaklaşır ve para ister. Ayın beşinde Atm den para çekerken benim yanıma da yaklaştı. Allahtan yanımda büyük kangalım Cihangir vardı. Balici gence '' Haydi yallah'' ı çekince kuyruğunu kıstırıp gitti.

Ben bu tiplerin neden toplanıp rehabilitasyon merkezine gönderilmediklerini hep merak ederim.

Bu arada unutmadan.

Kardeşleriden Sezai Bakırköy Amatem de tam da işte bu balicilerin-tinercilerin rehabilitasyonu işile meşgul.


Amma uzattım yahu.

Ellerine, gözlerine, yüreğine sağlık.

Günümün yazısı seçtim ve tam puan.

Selam ve sevgilerimle.