BOŞA OLMAYAN DOSTLUK
Sevgili dostum,
Toplumu gözlemlediğim zaman görüyorum ki, insanların çoğu dostluk yaşıyoruz diye “boşa bir dostluk” yaşıyorlar. Buna“ öylesine dostluk” veya “dostlar alışverişte görsün dostluğu” da diyebilirim. Yani “zaman geçsin de nasıl geçerse geçsin dostluğu” da diyebiliriz.
Sevgili dostum,
Büyük demeyeyim ama gerçekten verimli ama faydalı olan başarılar, kendimize ve çevremize artı değer katan başarılar her zaman büyük ama insana zarar veren başarılardan daha değerlidir. Mesela büyük maddi başarılara imza atan ama manevi olarak çökmüş insan yerine manevi olarak huzurlu ama maddi olarak kendine yeten olan insanın başarısı da daha büyüktür. Huzur ve mutluluk ile başkalarına faydalı olma asıl başarıdır.
Sevgili dostum,
Dostluk dediğim zaman ben yukarıdaki gibi bir dostluk anlıyorum. Boş şeyleri yapan boş konuşmalarla geçen dostluklardansa tek başına kalarak bir kitap, olmazsa bir makale, bir gazete okumak bana daha anlamlı geliyor. Çünkü okuduğumuz her şey bize artı değer katar. Öyle olmasaydı Allah(CC) ilk emrinde “Oku” demez peygamberimiz (AS) “Beşikten mezara kadar ilim öğreniniz “ demezdi. Hz Ali(ks) “Bana bir harf öğretenin 40 yıl kölesi olurum “ demezdi. 29 harfli alfabemizde, her kelimeye 40 yıl köle olmak güzel Türkçemizi güzel öğrendiğimiz zaman bize bunu öğretene1160 yıl köle olmak demek. Bilmem ki bu anlattıklarım okumanın ve ilim öğrenmenin önemini anlatıyor mu?
Sevgili dostum, güzel düşünceli Kardeşim,
İşte bu yüzden “ bireysel gelişim” önemli ve ne yazık ki, pek çok hoca öğretmen geçinen insanlar gelişim konulu kitapları okumamaları konusunda öğrencilerine telkinlerde bulunduğunu ,” bireysel gelişim” i anlatan insanlardan öğrencilerini uzak tuttuklarını görerek üzüntü duyuyorum. Halbuki “ bireysel gelişim” her zaman insanlara sadece “köşe olma” yollarını anlatmak değildir. “Bilinçli ve olaylarla insanların farkına varma” yolunu gösteren “Bireysel gelişim” e herkesin ihtiyacı var. Bunu hepimiz birbirimize tavsiye etmemiz lazım. Güzel dost güzel şeyleri tavsiye eder.
Sevgili dostum,
Gelişen ve geliştirmeye gayret eden insanlardan faydalanmaya bakarsak onlar bize “sıcak ve samimi dostluklar” ı öğretmeye de gayret ederler. Önyargılı ve ukalaca hareket etmek yaşı ve unvanı bilgisi ne kadar yüksek ve çok olsa da insana zarar verir. Biz ise faydalı olanın peşinde olmak ve “Boşa geçmeyen bir dostluk” hedefinde olmalıyız. Boş methiyeler söylemek ve duymak hem söyleyene hem de söylenene zarar verir. “Eğriye eğri, doğruya doğru diyen dost” bize her zaman gerekli olan dosttur. Bizlere Hz. Ömer’in dediği gibi bizler yanlışa düştüğümüz zaman kılıçla doğrultacak dostlar lazım. Gelişmiş ülkelerde ve toplumlarda insanlar kendilerinin yanlışını söylemeyen insanlara çok kızarlar ve kendi yanlışını söyleyene “gerçek dost” gözüyle bakarlar ki, doğru olan dostluk budur. Gelişen ülke olmak istiyorsak Önce kendimizden başlayarak hatalarımızı gerçek manada yerinde ve zamanında usulüne uygun olarak bize anlatanlara daha çok değer vererek onlar severek bunu çevremize anlatarak “gelişen ülke” ye katkıda bulunabiliriz.
Sevgili dostum,
Bizde gelişen ve geliştiren insanları toplumumuz aslında sever, onlar gibi olmak ister ama takdir etmeye ve onlara maddi ve manevi destek vermeye gelince pek cimri davranırlar. Ama gelişen insanın gelişmesi ve geliştirmeye devam etmesi için herkes gibi onlarında maddi ve manevi desteklere ihtiyacı var. İmkanımız var da veremezsek onların gelişmesini engel olamayız ama bir dostu kaybetmiş oluruz. Güçlü zamanımızda bunu fark edemeyiz ama zayıf ve sakin zamanlarımızda bunu fark ettiğimiz zaman iş işten geçer. Toplumu gözlemlediğim zaman bunları görüyorum.
Canım dostum,
Bir insan yanında olmasa da, aynı dünyada veya mekanda olmasa da dostunu 30 sene sonrasında bile hayırla ve sevgi ile yad ediyorsa işte n bu dostluk “boşa olmamış “ bir dostluktur. Ama bile bile dostunun hatasını gizlemek ve yanlışlarını düzeltmesi için dili ile bile uyarıda bulunmamak “Boş dostluk” tur değil mi? “Dost acı söyler” sözü bize mi söylenmiş ne?
Sevgili dostum,
Bizler nasıl ki “boş olmayan dostluk” kurmak zorundaysak, çocuklarımız bizden daha ilerde olmalı. Dünyanın gelişimi için bu şart. Ama ne yazık ki maddeye düşkün bazı nene ve dedeler çocuklarına sadece maddiyat sevgisi aşıladıkları için onlarda çocuklarına maddiyat sevgisi aşıladığı için manevi dünyamız bilgi ve sevgi eksenli değil maddiyat eksenli geliştiğinden insanlar sevgiye önem vermediklerinden huzursuzluklar, suratı asık insanlar ile karşılaşıyoruz caddelere çıkınca. Bunu önlemek için kendimizden başlayarak çocuklarımızı da sevgi ve bilgi temeli bilgilendirmeye gayret etmeliyiz.
Sevgili dostum, Can Kardeşim,
İşte bu yüzden dost gelişen ve geliştiren insanlarla tanışınca hemen dostlarını da tanıştırır.
Gelişimi önemseyen esnaf bile müşterisini gelişen insanlarla tanıştırmaya bakar. Müşterileri arasında gelişen ve geliştiren insanlar varsa onlara “ pozitif ayrımcılık” katarak onları hem destekler hem de başka müşterilerinin faydalanmasını daha çok gelişmesi için tanıştırarak kaynaştırır. Bizim bakkalımız gibi.
Sevgili dostum,
Bazen okullar biter, spor eğitimi biter, askerlik biter, hatta hayat biter ama gerçek manada kurulan dostluklar ve akrabalıkları çocuklar ve torunlar bile devam ettirir. Boşa kurulmayan dostluklar mutlak surette miras gibi gören çocuklarda baba dostunun çocukları ile devam ettirir. Bu konuda peygamberimiz baba dostuna verilen değeri anlatan sözler söylemişlerdir.
Sevgili dostum,
Bazen sahte dostlar bizi gerçek dostlardan alıkoymaya bile bakar o yüzden bunlara karşı da temkinli olalım.
Sevgili dostum,
Mektubumuzun sonuna geldik. Bu mektubumuzun duasını da yapalım.
“Allah’ım, bizleri boş işler işlemekten bizleri kötülüklere sürükleyecek boş dostluklardan, şeytanın ve şeytanın arkadaşı olan boş arkadaşlardan ve dostlardan boş konuşmaktan ve boş işler yapmaktan uzak tut. Bizi “ iyilikleri emreden kötülüklerden alıkoyan” dostlarla tanışmamızı s ağla onlara yaklaştır. Böyle gelişen, geliştiren ve hep gelişmek isteyen insanlara rastlamamızı onların bizlerden, bizim de onlardan faydalanmamızı sağla. Amin”