Açıkçası canlar bizzat kendim erteleme kelimesiyle kan davalıydım sevmiyordum işte,onun içindir yarınla alakalı bu kelimeyi kullanmayışım hayatımdan soyutlayışım.
Yarım aklımla yarın alacağım nefes için olağanüstü planlar da yapamazdım zaten,becemediğimden değil önyargı işte,zaten dünyanın KA/la/BAlığı buna keder diyor bense kader,Onlar yarını keder olarak görürken hadi canlar bende ki kadere bakalım;
İşte böyle olup olmadık şeylere kızıyorum,sonra hep kızarıyor yanaklarım,bazende yanılmayı seviyor insan,buna pişmanlık demeyelim de tecrübe bayramlıklarımızı kat kat giymek diyelim.
Neyse bir insan kaderini ertelermi?bilmem ama ben kederimi erteledim,mesela yarın için o olağanüstü planlardan bir tane kondurdum bile dimağıma.
Artık alemim değişti,sevdiğim günler bile değişti cumartesi ve pazartesi bi ayrı geliyor gözüme.
Şu bir çift gözün yaptığına bakın insana tükürdüğünü yalatıyor,altında eziliyor kocaman laflarının,yar o yarım akıla düştü bi kere;
Ne yana baksam hükmü yok hiçbir yanın,ne söz söylesem tesirini kaybetmiş yorgun mermi,sanki şarkılar hep aynı şiirler artık onunla anlamlı.
Tutmalı diyorum ellerinden,sesini tutmalı,yükünü tutmalı yüreğinin,hayallerini ve hedeflerini tutmalı,onu ona bırakmamalı mesela.
Boşa konuştuğuma emin olsam da ne yapmam gerektiği konusunda emin olamıyorum.
Aşk adamı vurur döner döner vurur aptal eder emin olduğum yek şey bu....