Ceylan

hayat böyle
bilmediğimiz koyaklar da ne ceylanlar can havliyle kaçışır..
yetmez can çekişir..
ne tomurcuklara gebedir

aynı yerde

çalı dipleri
asılırsın.. gelivermez ,

çiçeğinden vazgeçer sarı çiğdemler
yağmur
aynı çalıyı aynı tomurcuğu
aynı ceylanı, aynı etçili sular da sular..

ve güneş! aynı yeri de ışıtır
aynı güneşle çiçeklenecek
tomurcukları yer ceylanlar
ceylanları aslanlar..

ne ceylanlar, ne aşklara mazhar olur da
bilmez kışın hayatiyetini,

yağmurun bereketini,
umursamaz,

bildiği taze sürgün otlar

düşünmez güneşin batma saatini
kaçar bir dişi aslandan
önemi kalmaz
tomurcuğun,
güneşin.. yağmurun
ovaların uçsuz bucaksız olduğunun
anlamı kalmaz çalının kuytusunun
kaçabildiği kadardır dünya

ve dünyada oldukça yavrular..

aylar, mevsimler geçer
ve illa bir koyakta
bir dişi aslan yavrularını beslemek zorundadır
derdi aynı, ceylanların da derdi
neslinin idamesi
aslanların yok olmaması adına
çağırır da gözleriyle erkeğini..
sevişirde sevişir..

sanma haybeye
ölüm hayatiyetin en vazgeçilmezidir!

çiğdemler, ceylanlar, aslanlar

ve insanlar



güneş ışır

Antartika ısınır

Gökyüzünü bulutlar kaplar

bulutlar çarpar Himalayalara

inkişaf kar’a
bereketli yağmurlar olup; ırmaklara

bahar yeşile can verir
nebat semiz ceylanlara
..
bende de anlamı yoktur
mevsimlerin, yağmurun, güneşin
çiğdemin
dişi aslanının yavrularının
hayatın..
senden beri
bilmem ne kadar geçti

ömrün sonuna ne kaldı

ne kadar

gülümsediğinden beri..
ve ne kaldı dişi aslanın yüğürülmesine

meccane
bana ne ...
senden
senden beri beyhude

bana ne yaşamaktan sevmekten şiirden

çalı gibi yaşamak dururken

umurunda değil ki..

çöle gelmeyecek yağmur mevsimi

ben seni beklerim çöl misali

kara güzel gözlü ceylanlar

bir fazla doğurur; beni!
bayram etsin aslanlar!