İnsanı insanlaştıran aşağıdaki ve benzeri değerleri nasıl oluşturup içselleştirebiliriz? Bunları nasıl ete kemiğe büründürerek ortak değerler haline getirebiliriz? Durup düşünmenin tam zamanı, değil mi?
Aklı duygulara;
Sorumluluğu sorumsuzluğa;
Önyargısızlığı önyargılılığa;
Hoşgörüyü hoşgörüsüzlüğe;
Belirliliği belirsizliğe;
Ahlaklılığı ahlaksızlığa;
Özgüveni özgüvensizliğe;
Bilgililiği bilgisizliğe;
Ortak aklı tekil akla;
Vicdanlılığı vicdansızlığa;
Dostluğu düşmanlığa;
Sevgiyi nefrete;
Değerliyi değersize;
Haklılığı haksızlığa;
Saygılılığı saygısızlığa;
Bilinçliliği bilinçsizliğe;
Özgürlüğü tutsaklığa;
Toplumculuğu bireyciliğe;
Tutarlılığı tutarsızlığa;
Kararlılığı kararsızlığa;
Gerçeği yalana;
Vefalılığı vefasızlığa;
Sevinci üzünce;
Yapıcılığı yıkıcılığa;
Dürüstlüğü sahteciliğe;
Ruhsal sağlığı ruhsal bozukluğa;
Doğaseverliği doğa duyarsızlığına;
Yüceltmeyi aşağılamaya;
Kendini bilmeyi büyüklenmeye;
Onurlu duruşu onursuzluğa;
Kimlik kazanımını kimliksizliğe;
Direnmeyi boyun eğmeye;
Duyarlığı duyarsızlığa;
Empatiyi empati yokluğuna;
İlgiyi ilgisizliğe
Erdemi erdemsizliğe;
Saygınlığı itibarsızlığa;
Güzelliği çirkinliğe;
Dengeliliği dengesizliğe;
Olgunluğu hamlığa;
Konuşmayı susmaya;
Anlamayı anlamamaya;
İletişimi iletişimsizliğe;
İçtenliği içtensizliğe;
Dayanışmayı benci davranışa;
Çoğulculuğu çoğunlukçuluğa;
Haddini bilmeyi hadsizliğe;
Demokratlığı otokratlığa;
Devrimciliği tutuculuğa;
Hukuku hukuksuzluğa;
Bağımsızlığı bağımlılığa;
Bilimi bilim dışılığa;
Aydınlanmayı cahilliğe;
Çağdaşlığı çağ dışılığa;
Uygarlığı ilkelliğe;
Hakça bölüşümü kapkaççılığa;
Üretkenliği durağanlığa;
İstenci istençsizliğe;
Umudu umutsuzluğa
üstün kılmak gerekiyor. Çünkü çağdaş insanlardan oluşan çağdaş toplumu, bu ve benzeri değerler oluşturuyor. Çağdaş bir toplum olmayı özlemiyor muyuz? Özlüyoruz da özlemek yetmiyor. Bu amaca ulaşmak için tüm bireylerimizi “uzun süre isteyen o güç ve karmaşık süreçten geçirmemiz” gerekiyor. Bu sürece “çağdaş eğitim” dendiğini bilmeyen var mı? İşte hendek işte deve!