Biz doğrusunu nasıl biliriz..
Ne deriz..
Nasıl yazarız..
Nasıl okuruz..
………………………………

Sözcük unvan..
Siz deyin ünvan..
Genelde ünvan deriz değil mi..
Öyle ifade ederiz..
Doğrusu bu sanırız..
……………………………..

Bugün konuştuk..
Konuyu tartıştık..
Hayır unvan değil dedi arkadaşımız..
Doğrusu ünvan..
……………………………..

Düzelt yazıyı..
Doğrusunu yaz..
Bak resmi yerlere gidecek..
Görülecek..
Bilgisizliğimiz ortaya çıkacak..
……………………………..

Unvanlı da kendisi..
Kariyerli de..
Doktoralı da..
……………………………….

Hayır dedim..
Yanlışın var..
Yazdığım gibi..
Gördüğün gibi..
…………………………………

Olamaz dedi..
Ben biliyorsam,
Yıllardır kullanıyorsam,
Doktorum diyorsam..
…………………………………

İşte arkadaşlar..
Bazen atlıyoruz..
Iskalıyoruz..
Yanlışı sürdürüyoruz..
Biliyoruz diye ısrar ediyoruz..
………………………………..

Konu önemli olmayabilir..
Üzerinde durulmayabilir..
Ancak önümüze konabilir..
Ünvan olarak yazmışsın unvanı denebilir..
……………………………………

Basit gibi..
Sıradan bir şey gibi ama değil..
İşi değiştiren bir harf..
U ya da Ü..
Anlamı değiştiriyor..
Farklılaştırıyor..
…………………………………….

Aslında bir temayülden kaynaklanıyor..
Hepimizde olan..
Bu tarz ifadeden..
Bakın deneyin..
Çoğumuz ünvan deriz..
Unvan diyeni yadırgarız..
……………………………………..

İşin aslını öğrenmek gerekiyor..
Yanlışa direnmemek gerekiyor..
Hele hele unvanlıysan mutlak unvan demek gerekiyor..





30.05.2016
Kemal GÜL