Aldatılırsa bir kadın hemde en güvendiği """dost"""bildiği varlıkla....bütün hayatı kararır;eksiklikler arar kendinde.Bunca yaptığı fedakârlık boşamı gitmiştir,boşamıdır harcadığı saatler,verdiği sevgi kendinden önce gelen fedakârlık ve merhametleri...Ondan((kendinden)))) fazlası nedir dostunda göremediği;değilmiki zayıf noktanı ellerine vermişsindir’belkide bilmeden kendi uçurumunu açmışsındır kendi ellerinle...En büyük kayıp hayatta en güvendiğin insanın seni sırtından hançerlemesidir...sonrası hayata dair bir boşluk,güvensizlik,gözyaşları ve yetersizliğin verdiği zayıflık;kendinde bile hiç’sindir artık.Değilmiki güvenerek inanarak hayatını yüklendiğin insandan’ en büyük boşluğu"vefasızlığı, ihaneti yaşamışsındır: bundan sonraki dalları aşılasanda vereceği meyveler dalında çürüyüp gider artık,tadı kalmaz doğallığı gibi...yormayın ne olur’!!!!sormayın ne olur,,!!!!!,ihaneti yıllarca cebinde taşıyıp bir türlü çıkarıp yüzüne vuramayıp, harcayamadığın dost sıfatı taşıyan o yüze nasıl bakılması gerektiğini sormayın.antatılmazki yürekte kanayarak yaşanır sadece....Bilsede insan çirkefliğin dozunu" söylenecek sözlerin çokluğu; basitleştirecektir ömrünce ipine yapışmaya çalıştığı onurunu ve kendine olan saygısını....onlarıda kaybettinmi ne kalırki geriye koskoca bir hiç sıfatı taşımaktan başka.......Öğrendiği şeyler gelecek hayatına bir ders olmalı insanın !yaraya tuz basmak yerine her açılan yarayı Allah’tan bilip’tevekkül ipine sımsıkı sarılarak incelen iplere sıkı düğümler atıp geleceğine dair umutlarını tüketmeden" ((değer görmediği ))hayat romanındaki kara sayfaları yırtıp atıp... Kalan beyaz ve temiz sayfaları aldığı derslerden yola çıkarak yüreğince doldura bilmek insanın kendine olan saygısını geri kazana bilmenin en güçlü ve dürüst örneğidir.. .((((selam ve dua ile))))