Cahit Sıtkı’nın.’Yaş otuz beş , yolun yarısı eder’dizesi, içinde gizlediği hüzne karşın, sanırım onun için güzel bir duyguydu. En azından bir o kadar daha yaşayacağı düşüne gebeydi. Fakat belli olmuyor işte. Öldüğünde kırklı yaşlarındaydı. Picasso’da, sekseninci yaş gününe gelirken, ’Bugün dördüncü yirmi yaşındayım’ demişti. Diyeceğim. bu işler görecedir. Sorun, kendini nasıl hissettiğinde yaşarken.Ben,’yaşıyor olmaktan son derece bahtiyarım’.Geçmişimizi anarken yüzümüzün kızarmaması için, geleceğe olan güven duygusuyla, yaşadığımız her anı, insana yaraşır çabalarla dokumamız gerekiyor.

65 yıllık yaşamımda sevinçler, kederler, acılar oldu.En çok da acılar. İşte bu yüzden 65 yaşın şiiri de acılı biraz:

Bir yıl daha büyüdük
Yaşlandık bir yıl daha
Sevdalara tutulup
Acıya nikahlandık