İnsanı insanlaştırdığı düşünülen yürek her canlıda atar..İnsan yüreği önem taşır.Düşünen, araştıran,merhametin ve zalimliğin içinden pompalanan kan;yürek soğudukça zalimleşir,merhamet duygusunu yitirir.Yüreğin soğuması demek insanca duyguların yitip gitmesi demektir.Sanatın ölmesi,sevginin var edici gücünün kaybolması demektir.İnsan yüreği bir kez soğumaya görsün;sevgiyle tutkuların yerini nefret alır ve nefretin yarattığı rüzgarlar sevgiyle tomurcuklanmış dalları ayazların içinde bırakır.Kaybolur kardeşlik,dostluk,arkadaşlık..Anayı evladından,babayı yuvasından,yari sevdasından yokun eder.
Yüreğin soğumasıyla insanca duygulardan oluşmuş bahçeler giderek çölleşir;kardeş kardeşe karşı sevgisiz,ana evlada duyarsız,baba yuvaya karşı sorumsuzluk duymaya başlar.Peki yürek soğumasının nedenleri ne olabilir? Terkedilmişlik,duyarlılıktan yoksun bırakılmışlık,düşünce körlüğü,neme lazımcılık,yalnız ben duygusu insan yüreğine giden yolların tıkayıcısı olarak insan olmanın önünde durur.Ağaçların yapraksızlaşması gibi çıplak kalır insanlık;yüreği son demine ulaştığını, atışlarının giderek yavaşladığını,soğuduğunu haykırır,basınç tavan yapar umursanmaz ve nihayet yürek soğur..Ve insanlar kendi aralarında renklere,dillere ve ırklara doğru ayrımcılığa gitmeye başlar.İnsanlık can derdine düşmüş,hak ve hukuk çiğnenmeye başlamıştır.İnsanlık büyük küresel yürek soğumasının içinde birbirini kırıp yok etmeye başlamıştır.Yasalar yetersiz kalır;yürek soğudukça kötülüğün altında kalan insanlık yok olur..
Sevgiyi saygıyla,ahlakı akılla,uygarlığı bilimle,eğitimi aydınlanmayla,toplu yaşamayı fikir özgürlüğüyle koruyarak insanı ekonomik kıskaca almadan,dogmaların içinde bırakmadan,doğa ve insan sevgisini koruyarak yürek soğumalarını azaltarak yeniden insan insana sevgilerle yürekleri ısıtan rüzgarlarda çiçeklenen dallar gibi evrensel yasa sevgiyle varoluşun içinde doğa ve insanı koruyabilir;yürekleri ısıtabiliriz...