MADIMA(NA)K
Baharın müjdecisi garçiçaği (kar çiçeği). Evvel baharda beyaz beyaz kili başlarında. Kevenlerin dibinde gülen yüzünü gösterir. Bir de navrız (nergis)... Navrız sarıdır. Garçiçağinin beyazıyla navrızın sarısı doğanın uyanışını haber verir. Sonra çiğdemler çıkar. Pırçalık, mantar, kenger, kangal baharın bereketidir. Tam da o sıralar tekesakalı, kuşkuş, yemlik, hardal ve madımak (madımanak) da arzı endam eder. Oğulcuklu’nun keyfine diyecek yoktur.
Hafta sonları Boğazlıyan’dan, Kayseri’den gelenler olur. Hem sılayı rahim ederler, hem de cacık toplarlar. Hardalın, madımanağın genel adıdır cacık. Harman yerlerinde Pırçalıktepesi’nde kadınlar kızlar cacık dişirir (devşirir). Bakınız bu cacık dişirme tabiri çok özeldir ha!..
Madımak (madımanak) dedik. Bir türküdür söylenir. Halay sekilip oynanır. Öylesine hayatımıza girmiş bu madıma(na)k türküsü. Şimdi yazmazsak olmaz:
.
“Madımak bitti m’ola
Yolları tuttu m’ola
Ela gözlü nazlı yari
Beni unuttu m’ola
.
Oy madımak, teke tüke sakalı
Oy madımak, efelik yemlik
Oy madımak, kuşkuşu yemlik
Oy madımak...
.
Madımak oylum oylum
Geliyor selvi boylum
Selvi boylum gelirse
Şen olur benim gönlüm
.
Oy madımak...(bağlantı)
Madımak pişer oldu
Tencerem taşar oldu
Günde yediğim şamarlar
Bir iken beşer oldu
.
Oy madımak...(bağlantı
.
Madımak biçim biçim
Ölüyom senin için
Madımak toplar iken
Başımdan düştü çitim
.
Oy madımak ... (bağlantı)”
.
Şimdi madıma(na)k biter olmuştur. Oğulcuk’ta harman yerlerini tutmuştur. Yol boylarını... Cacık dişiren analar, bacılar harman yerlerindedir. Hem cacık dişirilir, hem de en sıcak sohbetlerin demi tutulur. Ne güzel...
Toplanan madıma(na)k ekmek tahtasında et satırı (dahra)yla kıyılacaktır. Bir kısmı hemen taze taze pişirilecek, tencereleri taşıracaktır. Sucuklusu,pastırmalı, yoğurtlusu...Yeme de yanında yat! Ben neyleyim baklavayı, böreği!..Afiyetle yenecektir. Bir kısmı da kurutulup kışa saklanacaktır.
Yiyen ahbaplara afiyet olsun!