Arkadaşım Mustafa mesaj göndermiş..
Hatırladın mı,
Bir baksana,
Göz atsana abi demiş..
Sosyal ağdan..
Faceden..
…………………………………

Nasıl saklamışsa saklamış..
Tam yirmi dört yıl önceki bir belgeyi muhafaza etmiş,
Resimlemiş ve bana göndermiş..
Hatırlıyor musun diye de sormuş..
………………………………..

Fakülteden arkadaşım..
Karadenizli..
Trabzonlu..
İnce espirili..
Nüktedan..
Hoş sohbet..
Tam muhabbet..
………………………………..

O şimdi bir üniversite hocası..
Yani bir rehber..
Klavuz..
Akademisyen..
Aynı zamanda gezgin..
Seyyah..
………………………………..

Dur durak bilmiyor..
Ha bire turluyor..
Memleketi arşınlıyor..
Olmadık yerlere gidip geliyor..
Resimliyor..
Paylaşıyor..
Böylece bizleri de seyahat ettirmiş oluyor..
………………………………….

Sakladığı,
Muhafaza ettiği,
Abi hatırladın mı dediği şey bir kutlama..
Bir mesaj..
Telgraf yani..
Yazmışım,
Postaya vermişim,
Ulaşmasını,
Eline geçmesini sağlamışım..
………………………………...

Aynen aktarıyorum..
Davet edilmişim..
Düğününe buyur denilmişim..
İcabet edememişim,
Ancak;
Katılamamışım,
Anma adına,
Bu önemli gününü kutlama adına,
Telgraf çekmişim..
………………………………..

Demişim ki;
Bu mutlu gününüzde aranızda olamamaktan dolayı üzgünüm..
Kutlar ebedi saadetler dilerim..
Yıl doksan iki..
Ay ağustos..
…………………………………

Benim için sürprizdi..
Çok keyifli bir andı..
Bu vesile ile o günlere gittim..
O döneme..
Daha öncesine..
Çok öncesine..
Okulun ilk yılına..
İlk zile..
İlk derse ve teneffüse..
Tanışmalara..
Kaynaşmalara..
Arkadaşlıklara..
Dostluklara..
………………………………….

Dönemdaşım..
Sınıf arkadaşım..
Buradan tekrar teşekkürler..
Çok teşekkürler..
Maziye götürdüğün için,
O günleri hatırlattığın için,
Bir vefa gösterip telgrafı bu güne kadar sakladığın için..





Kemal GÜL
06.03.2016